امیر عسگری - دانشجوی دکترای مدیریت آموزش عالی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
علی خورسندی طاسکوه - استادیار رشته آموزش عالی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
سعید غیاثی ندوشن - استادیار رشته آموزش عالی، دانشکده روانشناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران
سید سروش قاضی نوری - دانشیار گروه مدیریت صنعتی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران
محمدصادق خیاطیان یزدی - استادیار گروه سیاست گذاری علم و فناوری، پژوهشکده مطالعات بنیادین علم و فناوری، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

نواحی نوآوری به عنوان ماهیت های ایجادکننده و اشاعه دهنده زیست بوم نوآوری در سال های اخیر بسیار مورد توجه دانشگاهیان، پژوهشگران، سیاست گذاران و کسب وکارها قرارگرفته اند. این پژوهش قصد دارد تا با نگاهی عمیق به زیرساخت های ایجاد کننده نواحی نوآوری، درک کاملی از رویکردهای اصلی ایجادکننده آنان، ماهیت و خط سیر زمانی توسعه و درنهایت مدل استقرار آنان بپردازد. به دلیل ماهیت چندرشته ای و چند بعدی ادبیات پیشین، این پژوهش از روش فراترکیب استفاده می نماید. حجم زیاد مطالب و نیاز به دقت کافی، ما را برآن داشت تا از روش نوین داده کاوی نیز برای استخراج گویه ها و بررسی بسامدتکرار آن ها در منابع استفاده نماییم. یافته های این پژوهش در گام نخست، شاخص های مورد نیاز برای ایجاد زیست بوم نوآوری منتج به ناحیه و در گام دوم، مفهوم، ماهیت، پاردایم های ایجادی و توسعه ای و در نهایت مدل استقرار ناحیه نوآوری بر اساس پارادایم های بالادستی را آشکار می سازد. دستاوردهای این پژوهش برای علم ورزان، سیاست گذاران و افراد اجرایی فعال در حوزه های آموزش عالی، کسب وکار و فناوری از آن جهت مهم است که نقش، جایگاه، زنجیره ارزش و زیرساخت های تمامی عناصر را در کنار هم و در یک نظام یکپارچه به تصویر می کشد.

ناحیه نوآوری, زیست بوم نوآوری, سیاست گذاری فناوری, آموزش عالی, مدیریت نوآوری