مریم طهماسبی مرادپور
داود لشگری

آشنایی با این شیوه ها، رهبران آموزشی و آموزشگاهی را قادر می سازد تا تب رهبری سازمان خود را بسنجند و به عنوان قلب نمای علمی، حرکت خود را از برنامه روزی به برنامه ریزی تغییر داده، هم چنین به رفع ابهامات عملکردی بپردازند؛ در نتیجه اهداف و رسالت های مدارس را محقق سازند. به منظور حصول به چنین هدفی، از رویکرد کیفی، روش توصیفی- پیمایشی، ابزار مصاحبه نیمه سازمان یافته و روش تحلیل محتوا استفاده شد. نتایج پژوهش، نشان داد که چالش ادراکی، چالش نگرشی، چالش مهارتی (چالش های فردی و کمبود منابع سازمانی، ناکارآمدی ساختار سازمان، ناکارآمدی فرهنگ سازمان، عدم اثر بخشی دوره های آموزشی، ناکارآمدی مدیریت عالی سازمان، غیر تخصصی بودن فرآیند های سازمان و مداوم نبودن نظارت و ارزشیابی (چالش های زمینه ای)، مهمترین موانع و چالش های اجرای استراتژی در سازمان مذکور بودند

چالش های مدیریتی، شایسته سالاری، قوانین مدیریتی، کلاس های چند پایه، منابع مالی