سید رضا موسوی حرمی - گروه زمین شناسی دانشگاه فردوسی مشهد
سروش مدبری - دفتر بررسی آلودگی آب و خاک، سازمان حفاظت محیط زیست
عاطفه علی زاده - کارشناسی ارشد رسوب شناسی دانشگاه فردوسی مشهد
اسدا... محبوبی - گروه زمین شناسی دانشگاه فردوسی مشهد

حوضه آبریز زاینده رود در مرکز ایران واقع شده و از دیدگاه زمی نشناسی این محدوده در سه زون اصلی زاگرس،سنندج - سیرجان و ایران مرکزی قرار دارد. اثر فعالیت های انسان زاد بر این رودخانه بسیار زیاد است و به همیندلیل بیشتر نمونه هایی که جهت مطالعات رسوب شناسی برداشت شده اند از کانال اصلی در بالا دست رودخانه ومناطقی بوده اند که کمتر تحت تاثیر فعالیت های انسانی قرار گرفتهاند. هدف از انجام این مطالعات شناختالگوهای فرسایشی و رسوب شناسی حوضه آبریز زاینده رود است و امید است تا در مطالعات فرسایش و حفاظتاز آب و خاک مفید واقع شود. مطالعات رسوب شناسی بر روی کانال اصلی این رودخانه نشان می دهد کهرسوبات این رودخانه در بالادست بیشتر از نوع گراولی است و روند تغییرات اندازه ذرات از الگوی نمایی کاهشبه سمت پایین دست به طور کامل پیروی نمی کند و دارای چهار گسیختگی در پیوستگی طولی است که منجربه ایجاد پنج پیوستگی مجزا شده است. در ایجاد سه پیوستگی اول عوامل طبیعی و در دو گسیختگی انتهاییعوامل انسان زاد بیشترین نقش را داشته است. هر کدام از گسیختگی ها به سمت پایین روند ریز شونده دارند کهمی تواند نشان دهنده تاثیر جورشدگی انتخابی و سایش باشد.