مجتبی صالحی - MSc in Medical Virology, Gastroenterology and Liver Diseases Research Center, Research Institute for Gastroenterology and Liver Diseases, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran ۲ Department of Virology, Faculty of Medical Sciences, T
سید رضا محبی - Assistant Professor, Department of Virology, Basic and Molecular Epidemiology of Gastrointestinal Disorders Research Center, Research Institute for Gastroenterology and Liver Diseases, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran
مهرداد روانشاد - Associate Professor, Department of Virology, Faculty of Medical Sciences, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
مریم کارخانه - MSc in Microbiology , Gastroenterology and Liver Diseases Research Center, Research Institute for Gastroenterology and Liver Diseases, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran
پدرام عظیم زاده - PhD Student in Molecular Biology, Gastroenterology and Liver Diseases Research Center, Research Institute for Gastroenterology and Liver Diseases, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran
بهتا کشاورز پاک سرشت - MSc in Microbiology , Gastroenterology and Liver Diseases Research Center, Research Institute for Gastroenterology and Liver Diseases, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran
یاسین حاتمی - MSc in Basic Genetics, Gastroenterology and Liver Diseases Research Center, Research Institute for Gastroenterology and Liver Diseases, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran
محمدرضا زالی - Professor, Department of Gastroenterology, Gastroenterology and Liver Diseases Research Center, Research Institute for Gastroenterology and Liver Diseases, Shahid Beheshti University of Medical Sciences, Tehran, Iran

سابقه و هدف: سایتوکین ها گروهی از پروتین های داخلی هستند که نقش موثری در تنظیم واکنش های التهابی و مقابله با بسیاری از بیماری های عفونی بازی می کنند. سطوح بالای سایتوکین های پیش التهابی و گیرنده های آن ها، معمولا در ارتباط با پاسخ های ایمنی علیه عفونت های ویروسی از جمله عفونت ویروس هپاتیت B (HBV) مشاهده می گردند. اینترلوکین ۱۲ و گیرنده آن نقش مهمی را در پاکسازی عفونت های ویروسی، خصوصا هپاتیت B بر عهده دارند. هدف این مطالعه بررسی ارتباط بین پلی مورفیسم (rs۳۷۴۶۱۹۰ A/G) در ژن گیرنده اینترلوکین ۱۲ B۱ و استعداد ابتلا به عفونت هپاتیت B مزمن می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه مورد- شاهدی، DNA ژنومیک مربوط به ۱۵۰ بیمار مبتلا به هپاتیت B مزمن و ۱۵۰ فرد سالم توسط روش  Salting outاستخراج شد. ژنوتایپ مربوط به پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی (rs۳۷۴۶۱۹۰A/G)، توسط روش PCR-RFLP  توالی یابی شد. یافته ها: از مجموع ۳۰۰ فرد مورد مطالعه، فراوانی ژنوتایپی TT ,CT ,CC در افراد بیمار به ترتیب ۷/۴۰ درصد، ۴۶ درصد، ۳/۱۳ درصد و در گروه سالم به ترتیب ۳۸ درصد، ۳/۴۹ درصد و ۷/۱۲ درصد به دست آمد. بعد از مراحل ژنوتیپی و آنالیزهای آماری، اختلاف معناداری بین گروه بیمار و سالم مورد مطالعه مشاهده نگردید(۸۴۵/۰p=). استنتاج: نتایج حاصل از مطالعه هیچ ارتباطی بین پلی مورفیسم  (rs۳۷۴۶۱۹۰ A/G)در ژن گیرنده اینترلوکین ۱۲ B۱ و استعداد ابتلا به عفونت هپاتیت B مزمن را نشان نداد. بنابراین به نظر می رسد این پلی مورفیسم را نمی توان به عنوان فاکتور موثری در استعداد ابتلا به هپاتیت B مزمن به شمار آورد.

Hepatitis B virus, single nucleotide polymorphisms, IL-۱۲ receptor B۱, chronic hepatitis, ویروس هپاتیت B, پلی مورفیسم تک نوکلئوتیدی, گیرنده B۱ اینترلوکین ۱۲, هپاتیت مزمن