محسن فروغی پور
امیر مقدم احمدی
احمد پور رشیدی
زهرا تفاخری
آتنا شریفی رضوی
سحر فدایی
الهام صالحیان نیک

سابقه و هدف: التهاب عصب بینایی یکی از علل شایع کاهش دید یک یا دو طرفه است. شایع ترین علل این اختلال، بیماری های از بین برنده میلین در سیستم عصبی مرکزی است و اکثریت بیماران مبتلا به نوریت اپتیک، در آینده سایر علایم اسکلروز مولتیپل را نشان می دهند. تشخیص، بر پایه یافته های بالینی است؛ با این حال MRI، روش انتخابی کشف ضایعات می باشد. هدف این مطالعه بررسی یافته های موجود در MRI مغز در بیماران مبتلا به نوریت اپتیک است. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع توصیفی- مقطعی بود و جمعیت مورد مطالعه، تمام بیماران مبتلا به نوریت اپتیک مراجعه کننده به بخش های اعصاب بیمارستان قائم (عج) در سال۸۷ بودند. تشخیص اختلال در تمامی موارد از نظر علایم و یافته های بالینی قطعی شده و سپس MRI مغز از همه بیماران انجام گرفت. جهت آنالیز داده ها از SPSS و آزمون های آماری کای دو، T تست و آزمون غیر پارامتریک معادل استفاده شد. یافته ها: سی و نه (۷/۵۵ درصد) بیمار مبتلا به نوریت اپتیک، یافته های غیرطبیعی در MRI مغز داشتند. از این گروه، در تصاویر ۱۵ بیمار پلاک هایی در ناحیه سوپراتنتوریال و در ۹ بیمار در ناحیه اینفراتنتوریال رویت شد و سایر بیماران در هر دو محل دارای پلاک بودند. تنها در ۲ بیمار (۱/۵ درصد) ضایعات عصب بینایی مشاهده شدند. استنتاج: اگرچه MRI استاندارد مغز جهت تشخیص ضایعات CNS می باشد، اما در ارتباط با نشان دادن ضایعات خود عصب بینایی ناکارآمد است. بنابراین، تکنیک های تصویربرداریی بایستی در این بیماران استفاده کردند که قادر باشند یافته های غیر طبیعی در عصب بینایی را نشان دهد.

Optic neuritis, MRI, demyelinating plaque, نوریت اپتیک, MRI مغز, پلاک دمیلینیزان