فرانک جعفرزاده - مسئول مکاتبات
سید علی اکبر افجه

امروزه رسمیت سازمان­ها با منابع انسانی آن­ها شناخته می­شود و اهمیت دادن به منابع انسانی به عنوان اساس و محور کار مدیریت سازمان­ها می­باشد. از آنجایی­که استفاده­ی مطلوب از منابع انسانی به سهولت میسر نمی­باشد؛ بنابراین بهبود بهره­وری منابع انسانی باید یکی از اهداف مهم هر سازمان تلقی شده و برای آن برنامه­ریزی صحیحی را تدارک دید. این پژوهش به بررسی عوامل موثر بر ارتقای بهره­وری منابع انسانی پرداخته است. جامعه­­ی آماری این پژوهش، تمام افراد شاغل در شعب غرب سازمان تامین اجتماعی استان تهران بوده که طبق آمار، تعداد این افراد ۱۲۰۰ نفر است. افراد در نمونه­ی پژوهش، به­صورت تلفیقی از خوشه­ای و تصادفی ساده انتخاب شدند که با استفاده از فرمول حجم نمونه، ۳۰۰ نفر از کارکنان به­عنوان نمونه مشخص شدند. سپس پرسش­نامه­ی تهیه شده که حاوی هشت معیار چهار گزینه­ای بود، بین آن­ها توزیع شد. یافته­های این پژوهش، با استفاده از روش­های آماری توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل شد. نتایج آزمون ویلکاکسون تک نمونه­ای با اطمینان ۹۵ درصد نشان داد که با توجه بیشتر به ابعاد مادی و غیرمادی در این سازمان، می­توان بهره­وری منابع انسانی را به­منظور ارائه­ی خدمات با کیفیت و کمیت مطلوب افزایش داد.

بهره وری, منابع انسانی, سازمان تامین اجتماعی