مهدیه خراسانی زاده - کارشناس ارشد، مدیریت اطلاعات بهداشتی و درمانی، مرکز تحقیقات بیماری های مغز و اعصاب، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران
حسینعلی ابراهیمی - استاد، مغز و اعصاب، مرکز تحقیقات بیماری های مغز و اعصاب، دانشگاه علوم پزشکی کرمان، کرمان، ایران

مقدمه: ترخیص با رضایت شخصی، ترک بیمارستان با وجود توصیه های پزشکی می باشد که می تواند نشانگر نارضایتی بیماران و یک مشکل با اهمیت قابل توجه باشد. این پژوهش به شناسایی دلایل ترخیص با رضایت شخصی در مرکز آموزشی و درمانی شفا پرداخته است. روش بررسی: این پژوهش به صورت بررسی مقطعی در بیماران مرخص شده در شش ماهه ی دوم سال ۱۳۸۹ در بیمارستان شفا انجام شده است. علت ترخیص در ۹۲۹۵ نفر از بیمارانی که ترخیص با میل شخصی شده بودند، در چک لیست محقق ساخته وارد گردید و با نرم افزار SPSS نتایج تجزیه و تحلیل شدند. روایی با روایی محتوا و صوری، پایایی آن با روش Split-half سنجش شد (۷۸/۰ = r). داده ها با آمار توصیفی تحلیل گردید. یافته ها: میزان رضایت شخصی در بخش های بستری ۱۹/۵ درصد و در بخش اورژانس نیز میزان ترخیص با میل شخصی ۶۱/۱۰ درصد است. از نظر آماری اختلاف معنی داری بین جنسیت و وضعیت تاهل در بیماران بستری و سرپایی دیده نشد. ۴۵ درصد از موارد ترخیص با میل شخصی به علل مربوط به بیمارستان و ۵۵ درصد موارد ترخیص با میل شخصی مربوط به علل شخصی بوده است. نتیجه گیری: در مرکز آموزشی و درمانی شفا می توان با راه کارهایی مانند افزایش آگاهی بیماران از عوارض احتمالی بیماری، طرح ریزی برنامه ی درمان برای بیماران، ایجاد فضای مناسب برای استراحت بیماران و همراهیان، طراحی فضای سبز و محیطی خوشایند و ... از میزان ترخیص با رضایت شخصی کاست.   واژه های کلیدی: ترخیص بیمار؛ رضایت شخصی؛ بیماران؛ بیمارستان ها