علی محقر - استادگروه مدیریت ،دانشگاه تهران،ایران
فاطمه ثقفی - دانشیارگروه مدیریت دانشگاه تهران،تهران،ایران
ابراهیم تیموری - استاد گروه صنایع دانشگاه علم و صنعت ایران
جلیل حیدری دهویی - دانشیارگروه مدیریت دانشگاه تهران
عبدالکریم سباعی - دانشجوی دکتری مدیریت صنعتی، دانشگاه تهران

به کارگیری مدیریت زنجیره تامین در صنعت ساخت با دشواری های جدی از قبیل طبیعت گذرای پروژه ، سفارشی سازی زیاد، تکرارپذیری پایین فعالیت ها، عدم وجود خط تولید و وابستگی رفت و برگشتی فعالیت ها مواجه است. زنجیره تامین پروژه های ساخت پتروشیمی، سیستم های بسیار پیچیده ای هستند که عملکرد نهایی آنها به ترکیب صدها تصمیم اتخاذی در چندین شرکت مستقل بستگی داشته و تعاملات ذینفعان و ویژگی های خاص هر پروژه، در زمره ی پدیده های پیچیده ای هستند که عناصر و متغیرهای بسیاری در آنها دخیل بوده و بصورتی درهمبافته، با یکدیگر در تعاملند. از آنجا که مدل سیستم مانا ریشه در سایبرنتیک سازمانی داشته و یکی از روش های ساختار یافته برای مواجهه با مسائل پیچیده و ساختار نایافته است، اتخاذ چنین رویکردی، تحلیلگر را قادر می سازد تا عمیقا از اشکالات کارکردی سیستم کنونی، آگاهی یافته و چگونگی اعمال تغییرات در طراحی سیستم به منظور سازگاری با آشفتگی های داخلی و خارجی را دریابد. در پژوهش حاضر، با توجه به این ماهیت آسیب شناسانه و ساختارگرایانه، مدیریت زنجیره تامین یک پروژه پتروشیمی عارضه یابی شده است. این عارضه یابی، منجر به ارائه مدل و شناسایی نقاط ضعف زنجیره تامین از منظر سیستم های پنج گانه و کانال های ارتباطی، جهت دستیابی به مانایی شده است. اعتبار روش شناسی و یافته های پژوهش از مجرای مشارکت جمعی از خبرگان مورد تایید قرار گرفته و نوآوری ان، عارضه یابی زنجیره تامین مبتنی بر مدل سیستم مانا و از مجرای انجام مطالعه موردی است.

زنجیره تامین, عارضه یابی, مدل سیستم مانا, ساخت, پروژه