رحیم بهشتی
جمشید قیاسی قلعه کندی
آمنه محمدی روشنده

در این مطالعه تاثیر استفاده از سیستئامین بر تکوین آزمایشگاهی اووسیت گاو موردآزمایش قرار گرفت. تخمدانهای گاو از کشتارگاه صنعتی تبریز جمع آوری و در محلول کلرید سدیم ۰.۹درصد حاوی ۱۰۰ واحد بینالمللی در هر میلیلیتر پنیسیلین Gپتاسیم و ۱۰۰ میکروگرم در میلیلیتر استرپتومایسین سولفات در دمای ۳۵-۳۰ سانتیگراد ظرف ۴-۲ ساعت به آزمایشگاه کشت انتقال یافتند. مجموعه اووسیت- کومولوسها در محیط کشت TCM۱۹۹ دارای ۱۰ درصد سرم جنینی گاو، ۰.۲۳ میلی مولار سدیم پیرووات، ۲۵ میلی مول بیکربنات سدیم، ۱۰۰ واحد در میلیلیتر پنی  سیلین-استرپتومایسین، ۱ میکروگرم در میلیلیتر استرادیول ۱۷ بتا،  ۰.۵میکروگرم در  میلیلیتر هورمون محرک فولیکول، ۱۰۰ واحد در میلیلیتر گونادوتروپین کوریونیک انسان و سطوح صفر (گروه شاهد)، ۰.۱ ؛۰.۵ و ۱ میلیمولار سیستئامین به مدت ۲ ساعت کشت داده شدند. میزان بلوغ اووسیتها در محیط دارای سطح۰.۱ میلی مول آنتیاکسیدان سیستئامین بالاتر از گروه کنترل بود (به ترتیب ۴۶/۶۶ در مقابل ۳۳/۳۳ درصد). میزان بلوغ اووسیتها در محیط دارای سطح ۰.۵ میلیمولار آنتی اکسیدان ۵۵۶/۵۵% نسبت به گروه کنترل ۳۳/۳۳% بالاتر بود (P<۰.۰۵)میزان اووسیت های تکوین نیافته در تیمار سیستئین ۱ میلی مولار در پائینترین حد بود (P<۰.۰۵)NV;G نتایج این تحقیق حاکی از این بود که استفاده از آنتیاکسیدان در محیط کشتآزمایشگاهی، میتواند میزان بلوغ آزمایشگاهی اووسیت های گاو را بهبود دهد

اووسیت گاو, سیستئامین, تکوین آزمایشگاهی, آنتیاکسیدان