حیدر صادقی - استاد دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی، دانشگاه تربیت معلم تهران
طیبه یزدان شناس - کارشناس ارشد تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه پیام نور تهران
مهدی فخری نزنگی - کارشناس ارشد فتونیک پژوهشکده لیزر و پلاسما دانشگاه شهید بهشتی تهران
محمد حیدری - کارشناس الکترونیک دانشگاه آزاد تهران

هدف از انجام این پژوهش اعتبار و روایی سنجی دستگاه لیزر در ارزیابی نوسانات قامت بود. آزمودنی های این پژوهش را 10 نفر دانشجوی دختر تشکیل دادند. میانگین آزمودنی های شرکت کننده به ترتیب برای سن 2/66± 22/73 سال، قد 0/05 ± 1/63 متر و وزن 8/57 ± 56 کیلوگرم بود. پابند محقق ساخته ای که ماکر روی آن نصب شده بود، روی مچ پای آزمودنی ها قرار گرفت. آزمودنی در محل در نظر گرفته شده طوری ایستاد که یک دوربین و لیزر از نمای روبه رو و یک دوربین و لیزر از نمای جانبی قرار گرفته بود. فاصله ی لیزر ها تا مارکری که بر پای آزمودنی وصل شده 10cm و فاصله دوربین ها تامارکر 90cm بود. اطلاعات مربوط به آزمودنی ها (جابجایی قدامی- خلفی و جانبی- داخلی) به مدت یک دقیقه به طور همزمان با استفاده از لیزر و دوربین جمع آوریش شد و هر تست سه بار تکرار شد. از روش همبستگی پیرسون برای تعیین پایایی و روایی دستگاه ها در سطح معناداری α<0/05 استفاده شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که تغییرات نوسانات قامت محاسبه شده توسط دوربین و لیزر از همبتگی بالایی برخوردار است. با توجه به این که ضریب خطای لیزر 1μm و دوربین1mm می باشد، می توان دلیلی بر این مدعا باشد که لیزر از دقت عمل بهتری نسبت به دوربین برخوردار است.

نوسانات قامت، لیزر، دوربین، روایی و پایایی