فروغ نقوی - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد

ورزش به مجموعه فعالیت های سازمان یافته ای گفته می شود که باعث ورزیدگی، افزایش قابلیت بدنی یادگیری مهارتهای فیزیکی و روانی- حرکتی می گردد. همچنین به اختلالهای ایجاد شده در بدن که بر فعالیت جسمانی تأثیر منفی دارد آسیب گفته می شود. مارین ویز و ریچارد تروکسل بیان می نمایند که آسیب های ورزشی نوعی استرس فشار است که به بدن وارد می شود و با آن بسته به موقعیت زمانی و شرایط فرد آسیب دیده، به صورت های مختلفی برخورد می شود. بنابر این آسیب های ورزشی بر قابلیت های بدنی و روانی حرکتی فرد اثر نامطلوبی دارد. گر چه آسیب در هر زمانی فرد را تهدید می کند اما باید توجه نمود که در شرایط خاص می توان از بروز بسیاری از آنها جلوگیری نمود. دانشجویان رشته تربیت بدنی با گذراندن دروس عملی مختلف آمادگی بسیار زیادی برای آسیب دیدن دارند. آنها در ورزش خاصی فعالیت ندارند، بنابراین درصد قابل توجهی دچار آسیب می شوند. این آسیب ها مانع اساسی برای مشارکت در کلاسها و کسب موفقیت در دروس عملی می ود. در این تحقیق، عوامل بوجود آورنده آسیب ها را از دیدگاه دانشجویان و استادان بررسی نموده و راهکارهای جلوگیری از آن را بیان می نمائیم. ورزشکاران و قهرمانان با گذراندن دوره های تمرینی امکان ابتلا به آسیب های مختلفی دارند. هر فردی در زندگی ورزشی و غیر ورزشی خود آسیب می بیند، اما راه حل هایی برای کاهش این آسیب ها وجود دارد. بهترین روش جلوگیری از آسیب دیدن افراد اقدامات پیشگیرنده می باشد. ورزشکار، مربی، مدیران ورزشی و تمام افرادی که به نوعی با سلامتی ورزشکار ارتباط دارند باید برای به حداقل رساندن آسیب های این اقدامات پیشگیرنده را رعایت نمایند.