حسین حاتمی - روه MPH، دانشکده بهداشت و ایمنی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی. تهران، ایران
زهره قمیان - گروه سلامت در بلایا و فوریت ها، دانشکده بهداشت و ایمنی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی. تهران، ایران
کامران ابراهیمی - روه MPH، دانشکده بهداشت و ایمنی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی. تهران، ایران

زمینه و اهداف: بیوتروریسم یک مسئله مهم بهداشتی در سطح جهان می باشد که بهترین روش دفاع، شناسایی سریع و آمادگی لازم در برخورد با حملات بیوتروریستی است. لذا مطالعه حاضر باهدف بررسی میزان آگاهی و آمادگی سازمانی مراقبین سلامت در برخورد با حملات بیوتروریستی انجام گرفت.مواد و روش ها: پژوهش حاضر یک مطالعه مقطعی بود که به صورت سرشماری و با مشارکت آگاهانه کل مراقبین سلامت مرکز بهداشت شهرستان بوکان به تعداد ۱۰۵ نفر انجام شد. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسش نامه محقق ساخته در سه بخش: جمعیت شناختی، آگاهی (۱۶ سوال) و آمادگی سازمانی (۱۴ سوال) بود. روایی پرسش نامه توسط گروه اساتید هیئت علمی دانشکده بهداشت و ایمنی شهید بهشتی تائید و جهت تعیین پایایی از روش ضریب آلفای کرونباخ در دو حیطه آگاهی و آمادگی سازمانی با ضریب آلفای (۹/۷۰% و ۴/۷۶%) در ۲۰ نفر از مشارکت کنندگان مورد تائید و استفاده قرار گرفت سپس از نرم افزار SPSS ورژن ۲۱ جهت تحلیل داده ها استفاده شد.یافته ها: میزان آمادگی سازمانی مراقبین سلامت در برخورد با حملات بیوتروریستی ۶/۲۳% و میزان آگاهی نسبت به بیوتروریسم و دفاع بیولوژیک ۵/۸۹% (بیشترین سهم در حیطه مقابله بیوتروریستی ۵/۸۹% و کمترین سهم در حیطه تشخیص بیوتروریسم ۶/۶۷%) بود. بین میزان آگاهی با سابقه خدمت (۰۲۲/۰ = P) همبستگی مستقیم و معنادار آماری مشاهده شد.نتیجه گیری: میزان آمادگی سازمانی مراقبین سلامت در مقابله با حملات بیوتروریسمی بسیار پایین بود. لذا نتایج پژوهش می تواند در مدیریت سیاستگزاران سلامت در راستای مداخلات آموزشی جهت ارتقاء مشارکت، عملکرد و یکپارچه سازی نیروهای خط مقدم مقابله با بیوتروریسم در جامعه کمک کننده باشد.

بیوتروریسم، آمادگی سازمانی، آگاهی، مراقبین سلامت