بهمن خسروی پور - استاد و عضو هیات علمی گروه ترویج و آموزش کشاورزی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان
رویا بازیاری - دانش آموخته کارشناسی ارشد آموزش کشاورزی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان
خدیجه سلیمانی - دانشجوی دکتری آموزش کشاورزی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان

امنیت غذایی برای هر فرد، خانه، اجتماع و ملتی یک ضرورت است. یکی از وجوه امنیت انسانی امنیت غذایی است. امنیتغذایی یعنی اطمینان از اینکه همه مردم در همه اوقات به غذای اصلی مورد نیاز خویش به منظور تداوم یک زندگی سالم و فعالدسترسی مادی و اقتصادی داشته باشند و در خطر از دست دادن دسترسی خود نیز نباشند .از طرفی پیش بینی شده است کهجمعیت کره زمین تا سال ۲۰۵۰ به نه میلیارد نفر برسد. جهت تامین غذای این جمعیت روبه رشد در طول چهل سال آینده، میزانتولید محصولات باید افزایش یابد. لذا برای رسیدن به این مهم اصلاح روش های سنتی زراعی و گسترش تولیدات محصولاتتراریخته منجر به افزایش بهره وری میشود. اما توانایی بیوتکنولوژی در از بین بردن سوء تغذیه و گرسنگی از طریق تولیدمحصولات مقاوم در برابر آفات و بیماری ها ، ماندگاری بیشتر بافت ها و طعم های تصفیه شده ، بازده بالاتر در هر واحد زمینو زمان ، تحمل در برابر شرایط نامساعد جوی و خاک و ایجاد اشتغال ، نمی تواند بیش از حد مورد تاکید قرار گیرد.در این مقالهسعی شده تا به بررسی محصولات تراریخته و جایگاه آن ها در امنیت غذایی پرداخته شود.

تراریخته، امنیت غذایی، ناامنی غذایی، بیوتکنولوژی