محمدحمید مبلغ - دانشجوی دکتری مدیریت بازرگانی گرایش رفتار سازمانی و مدیریت منابع انسانی دانشگاه اصفهان
سیدمحمدرضا موسوی - دانشجوی کارشناسی مدیریتی دولتی، دانشگاه اصفهان

هدف پژوهش حاضر بررسی دیدگاه اسلام در مورد تعارض و نحوه مدیریت آن است. در این پژوهش ابتدا بررسی شده است که از نظر اسلام، ایا تعارض قابل اجتناب است و یا اینکه اجتناب ناپذیر است و بعد تعیین حد مطلوب تعارض و همچنین ارائه ی سبک هایی برای مدیریت کردن تعارض ارائه شده است. از آنجا که در این پژوهش به آیات قرآن، تفاسیر و منابع دینی رجوع شده است روش پژوهش توصیفی می باشد. نتیجه ی پژوهش این گونه است که تعارض از نظر اسلام غیر قابل اجتناب و از سنن و ایات الهی می باشد و تعارض به خودی خود مثبت و یا منفی نیست و زمانی می تواند مثبت و کارکردی واقع شود که در چارچوب احقاق حق قرار گیرد و در پایان دو نوع سبک برای مدیریت کردن تعارض ارائه می شود که اولی براساس آیات سوره ی مبارکه ی دخان است و به رفتار حضرت موسی با فرعونیان و پنج گامی که برای مدیریت کردن تعارض وجود دارد، اشاره می شود و دومی براساس اصل امر به معروف و نهی از منکر بیان می کند که برای مدیریت کردن تعارض براساس این اصل سه مرحله با سه مشخصه طی کرد تا تعارض در حد مطلوب نگه داشته شود.

اسلام، تعارض، مدیریت، سازمان