حمیدرضا مومنی عراقی - کارشناسی ارشد عمران(مهندسی مدیریت ساخت)، دانشگاه آزاد اسلامی تهران

امروزه استفاده بهینه از آب و منابع آبی به عنوان یکی از مهمترین مسایل جهانی مد نظر کارشناسان این امر قرار گرفته است. با توجه به این مهم، رویکردها و راهکارهای متناسب با محوریت توسعه پایدار در زمینه مدیریت منابع آب بررسی و مطرح شده است. مسئله جمع آوری آبهای سطحی و ساماندهی آنها از مسائل مهم در مباحث مدیریت شهری می باشد. اهمیت این مسئله زمانی بیشتر می شود که بر اثر بارندگی با مشکل آب گرفتگی معابر مواجه شویم. یعنی آبراه ها و جوی ها و شبکه هدایت و انتقال آبهای سطحی، با توجه به دبی آب و ظرفیت خود، دیگر توانایی کنترل و انتقال آبهای سطحی را ندارند. در نتیجه با سرریز و خروج آب از شبکه و آب گرفتگی معابر مشکلات زیادی ایجاد می شود. با توجه به محدودیت روزافزون منابع آبی و نیاز بشر، مدیریت منابع آب به یکی از چالش های اساسی دنیا هم اکنون تبدیل شده است. مدیریتی که از یک سو نیازمند نگاه جامع نگر و از سوی دیگر نیازمند دقت نظر مهندسی است. در ایران با توجه به اقلیم غالب خشک و نیمه خشک، محدودیت منابع آبی دوچندان است. در بسیاری از نقاط خشک و نیمه خشک شهری، رواناب های شهری ممکن است به عنوان یکی از منابع آب قابل احیا و باارزش درنظر گرفته شود. مدیریت رواناب در مناطق شهری شامل کنترل جریان هرزاب ها و اصلاح شبکه های زهکشی است. از این رو نیاز به یک مدیریت با رویکردی یکپارچه و پایدار در جهت استفاده بهینه از سیلاب است.‬ در طراحی های نوین برخلاف روش های سنتی سعی بر نگه داشتن و حفاظت آبراهه های طبیعی در برخی از مناطق شهری به عنوان رود دره های سبز است.

مدیریت یکپارچه، مدیریت پایدار، منابع آبی