محمدکریم یوسف جمالی - دانشیار تاریخ صفویه دانشگاه آزاد اسلامی واحد نجف آباد

با تاسیس دولت صفوی و به رسمیت دادن مذهب تشیع دوازده­امامی – به عنوان تنها مذهب رسمی کشور – در سال ۹۰۷ ه. ق. در ایران تحولی شگرف و رنسانس­گونه به وجود آمد  که در راستای به ثمر رسانیدن آن علما و وزرا و مبلغان مذهبی زیادی نقش داشتند. یکی از این افراد وزیر کارکشته و پیر این عصر ساری تقی (مقتول به سال ۱۰۵۵ ه.ق. در عصر شاه عباس دوم) بود که به عنوان اعتماد الدوله یا وزیر سه پادشاه در عصر صفوی خدمت می کرد.             مقاله حاضر نقد و بررسی بی­طرفانه­ایست از زندگانی سیاسی و اجتماعی این وزیر سیاست­مدار صفوی که همواره زمینه ساز سخت گیری ها، اختلافات، تهدیدات و توطئه­های دربار علیه سایر وزرا و دست اندرکاران دولتی بوده که نهایتا به قتل او خاتمه پذیرفت.

ساری تقی, وزیر, شاه عباس اول, شاه صفی اول, شاه عباس دوم, حیات سیاسی, حیات اجتماعی