کامبیز طالبی
کمال سخدری
مهیا تازیکه

کارآفرینی استراتژیک به مفهوم انجام هم زمان فعالیت های کشف (ایجاد دانش و توانمندی جدید) و بهره برداری (بهره برداری از منابع و دانش کنونی سازمان) است که به طور فزاینده ای در ادبیات مدیریت استراتژیک و کارآفرینی سازمانی مورداستفاده قرارگرفته می شود. باوجوداین اهمیت، دو شکاف نظری مهم در زمینه و بافت ایران وجود دارد: اول اینکه چگونه سازمان ها می توانند توانمندی کارآفرینی استراتژیک را در سازمان خود ایجاد نمایند و عوامل موثر بر ایجاد آن کدم اند؟ دوم اینکه آیا اساسا کارآفرینی استراتژیک باعث رشد کسب وکارها می شود؟ این پژوهش با هدف چگونگی ایجاد کارآفرینی استراتژیک برای رشد کسب وکارها در صنایع غذایی ایران انجام شده است، لذا روش تحقیق این پژوهش توصیفی- پیمایشی می باشد. جامعه آماری تحقیق حاضر ۹۳ شرکت فعال در حوزه صنعت مواد غذایی در شهر تهران و گرگان می باشد که به طور تصادفی مورد پیمایش قرار گرفتند. پرسشنامه نهائی توسط  ۷۵ شرکت تکمیل که با استناد به فرمول کوکران (انتخاب نمونه از جامعه محدود) از لحاظ آماری قابل تعمیم سازی می باشد.  پایایی پرسش نامه ها به وسیله ضریب آلفای کرونباخ تایید شد، روایی محتوایی پرسش نامه ها توسط جمعی از اساتید دانشگاه و روایی سازه آنها توسط تحلیل عاملی تاییدی مورد تایید قرار گرفت. نهایتا، فرضیه های پژوهش توسط مدل سازی معادلات ساختاری (SEM) با استفاده از نرم افزار Smartpls مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل ها نشان داد که ذهنیت کارآفرینانه، فرهنگ کارآفرینانه، رهبری کارآفرینانه و خلاقیت و نوآوری از طریق کارآفرینی استراتژیک بر رشد کسب وکار تاثیر معنادار مثبت دارد.

کارآفرینی، کارآفرینی استراتژیک، رشد کسب و کار، صنایع غذایی