مریم طهماسبی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی ورامین.
کورش رضایی مقدم - استادیار بخش ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز

بسیاری از برنامه ریزان و سیاستگذاران از توریسم به عنوان رکن اصلیتوسعه پایدار یاد م یکنند. این صنعت بخش عظیمی از درآمدهای ملیبسیاری کشورهای جها نسوم را به خود اختصاص م یدهد. مدیریتاکوتوریسم در ایران کی عنصر حیاتی برای رشد و توسعه جامعه است.ایران با تنوع آب و هوایی، گون ههای گیاهی و حیات وحش منحصر ب هفردمی تواند جایگاه ممتازی در میان کشورهای جهان کسب نماید. استانخوزستان نیز با دارا بودن عرص ههای طبیعی و چش ماندازهای زیبا تواناییجذب گردشگران داخلی و خارجی را دارد. یافته های این پژوهش نشانم یدهد که این صنعت در خوزستان به دلیل عدم توجه کافی با مسائلو مشکلات عدید های نظیر ضعف در مدیریت و برنام هریزی، عدم وجودقوانین صریح، کمبود اعتبارات مالی، کافی نبودن پرسنل آموزش دیده ومتخصص و عدم مشارکت محلی مواجه است. یافت هها همچنین نشا ندهندهروند ناپایداری و تخریب اکوتوریسم روستایی در استان خوزستان می باشد.در پایان مقاله، پیشنهاداتی برای حرکت در جهت توسعه پایدار اکوتوریسماستان ارائه شده است.

توریسم روستایی, اکوتوریسم, توسعه پایدار, توریسم پایدار, خوزستان