مریم طهماسبی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه ترویج و آموزش کشاورزی، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی ورامین
کورش رضائی مقدم - استادیار بخش ترویج و آموزش کشاورزی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز

بسیاری از برنامه ریزان و سیاستگذاران از توریسم به عنوان رکن اصلی توسعه پایدار یاد می کنند. این صنعت بخش عظیمی از درآمدهای ملی بسیاری کشورهای جهان سوم را به خود اختصاص می دهد. مدیریت اکوتوریسم در ایران یک عنصر حیاتی برای رشد و توسعه جامعه است.  ایران با تنوع آب و هوایی، گونه های گیاهی و حیات وحش منحصربه فرد می تواند جایگاه ممتازی در میان کشورهای جهان کسب نماید. استان خوزستان نیز با دارا بودن عرصه های طبیعی و چشم اندازهای زیبا توانایی جذب گردشگران داخلی و خارجی را دارد. یافته های این پژوهش نشان می دهد که این صنعت در خوزستان به دلیل عدم توجه کافی با مسائل و مشکلات عدیده ای نظیر ضعف در مدیریت و برنامه ریزی، عدم وجود قوانین صریح، کمبود اعتبارات مالی، کافی نبودن پرسنل آموزش دیده و متخصص و عدم مشارکت محلی مواجه است. یافته ها همچنین نشان دهنده روند ناپایداری و تخریب اکوتوریسم روستایی در استان خوزستان می باشد. در پایان مقاله، پیشنهاداتی برای حرکت در جهت توسعه پایدار اکوتوریسم استان ارائه شده است.

توریسم روستایی, اکوتوریسم, توسعه پایدار, توریسم پایدار, خوزستان