سپیده بابازاده سلوط - دکتری معماری، مدرس گروه معماری، واحد تهران مرکزی ، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران

مسکن روستایی یکی از انواع مسکن مقرون به صرفه است که طراحی آن الزامات خاصی را می طلبد. با دقت در زندگی روستایی نکات ارزشمندی جلب توجه می کند که طبیعتا پایبندی به آنها شانس موفقیت طراحی مسکن روستایی را افزایش می دهد. از جمله این نکات نگاه روستایی به زندگی و طبیعت است که با قناعت اجین بوده و اسراف در آن راهی ندارد. هدف از این پژوهش شناخت و معرفی راهکارهای بومی معماری روستاهای کوهستانی در جهت کاهش مصرف انرژی وتهیه خانه های مقرون به صرفه است . با تغییر زندگی و گذر زمان، روستا و روستایی شکل جدیدی از زندگی را تجربه می کند. معماری روستایی نیز جدا از شیوه زندگی او نیست و راهکارهای بومی معمارانه که حاصل سالها تجربه زیستی روستاییان است و الگوهای برگرفته از این تجارب می تواند در ساخت و ساز جدید هم راهگشا باشد. این پژوهش از نظر هدف، یک پژوهش کاربردی است و از نظر ماهیت ، یک پژوهش کیفی - کمی است .گردآوری اطالعات به روش کتابخانه ای و بخش قابل توجه آن به صورت میدانی بوده است . ضمن مشاهدات و گفتگو با اهالی ، نمونه ای از خانه های بومی منتخب ، توسط نرم افزار دیزاین بیلدر در راستای پاسخ به مسئله شبیه سازی شده است . بر اساس نتایج حاصل از این پژوهش بهره مندی از انرژی خورشید در روستاهای کوهستانی و توجه به صحن آفتابگیر به عنوان یک فضای کنترل نشده که هم در تامین انرژی شرکت نموده و هم با کاهش اختلاف دما، هدررفت حرارتی را کاهش خواهد داد، اهمیت ویژه ای دارد. ضمن اینکه خویشاوندی با بافت و منظر و همسازی با اقلیم نقش بسزایی در خلق سکونتگاه های مقرون به صرفه در معماری معاصر روستا خواهد داشت .

خانه های مقرون به صرفه ، خانه های روستایی ، روستاهای کوهستانی ، راهکارهای معمارانه