توحید صفاتی و بساطت ذات واجب تعالی از دیدگاه علامه طباطبایی
عنوان مقاله: توحید صفاتی و بساطت ذات واجب تعالی از دیدگاه علامه طباطبایی
شناسه ملی مقاله: JR_JITP-50-2_008
منتشر شده در در سال 1396
شناسه ملی مقاله: JR_JITP-50-2_008
منتشر شده در در سال 1396
مشخصات نویسندگان مقاله:
سید شهریار کمالی سبزواری - دانشجوی دکتری فلسفه ،دانشگاه تربیت مدرس
محمد سعیدی مهر - استاد گروه فلسفه دانشگاه تربیت مدرس
خلاصه مقاله:
سید شهریار کمالی سبزواری - دانشجوی دکتری فلسفه ،دانشگاه تربیت مدرس
محمد سعیدی مهر - استاد گروه فلسفه دانشگاه تربیت مدرس
حکما، به ویژه صدرالمتالهین، بر نظریه «تغایر مفهومی و اتحاد مصداقی صفات واجب تعالی» تاکید میکنند. این در حالی است که عرفا حمل صفات واجب را متاخر از مقام ذات دانسته و ذات واجب را مقام «لا اسم له و لا رسم له» میدانند. علامه طباطبایی در کتاب نهایه الحکمه قول به تغایر مفهومی و اتحاد مصداقی صفات واجب را پذیرفته است، در حالی که در تفسیر المیزان، مهرتابان و رسائل توحیدیه قائل به نفی کثرت مفهومی از مقام ذات و تاخر صفات واجب از مقام ذات گردیده است. ما در این مقاله نشان خواهیم داد که لازمه نظریه «تغایر مفهومی و اتحاد مصداقی صفات واجب تعالی» ترکیب واجب تعالی از وجود و عدم خواهد بود و نظر صحیح در این باب همان «نفی کثرت مفهومی صفات در مقام ذات، و تاخر صفات واجب از مقام ذات» است. و در انتها نیز با استفاده از حمل حقیقه و رقیقه و تمایز آن با حمل شایع، وجه جمعی برای سازگاری هر دو نظر علامه طباطبایی در نهایه الحکمه و تفسیر المیزان پیشنهاد خواهیم نمود.
کلمات کلیدی: توحید صفاتی, حمل حقیقه و رقیقه, علامه طباطبایی, نظریه عینیت
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1889096/