عظیمه ریحانی اردبیلی - مدرس دانشگاه فرهنگیان
مریم سرعتی - کارشناس آموزش زبان عربی
ریحانه جباری - کارشناس آموزش زبان عربی

سیمین بهبهانی و غاده السمان دو شاعر ایرانی و عربی فمنیست، همواره به دنبال ترفیع جایگاه زنان در جامعه و برابری آنان با مردان بوده اند و این چنین زن را به یکی از عناصر اصلی آثار خود قراردادهاند. این مقاله با رویکرد توصیفی تطبیقی به دنبال بررسی نگاه زنانه این دو شاعر با تکیه بر دو اثر زنی عاشق در میان دوات از غاده السمان و کولی و نامه و عشق از سیمین بهبهانی می باشد. بررسی ها نشان می دهد غاده السمان سوری تبار در اشعار خود به مسائل بی شماری در ارتباط با زنان پرداخته است که میتوان از جمله آنان به جایگاه پایین زن شرقی در اجتماع، ننگ شمرده شدن او و رنج و سختی که تحمل می کند اشاره کرد. هردو شاعر مطالبه گر حقوق زنان بوده اند، انزوا و در خانه ماندن را برای زنان نکوهش کرده و خواستار حضور هرچه پررنگ تر زنان فرهیخته و تحصیل کرده در سطح جامعه بوده اند و با توجه به اینکه مردها را مورد نکوهش قرار دادهاند اما نسبت به آنها دیدگاه تهاجمی نداشته اند و تنها منتقد تفکرات سنتی ایشان بودهاند. دو شاعر دغدغه ها و مشکلات مشترکی همچون مشکلات اجتماعی زنان در جامعه سنتی و شرقی، موانع آزادی، امید وشجاعت زنان را با نکوهش برتری مردان در ضمن اشعارشان بیان کرده اند.

سیمین بهبهانی ، زن، غاده السمان ، بررسی تطبیقی ، فمنیست