زهرا حاجی زاده - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه مدیریت بازرگانی، دانشکده کسب و کار و اقتصاد، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، ایران.
ابراهیم رجب پور - دانشیار، گروه مدیریت بازرگانی، دانشکده کسب وکار و اقتصاد، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، ایران.
حیدر احمدی - استادیار، گروه مدیریت بازرگانی، دانشکده کسب وکار و اقتصاد، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، ایران.
مجید اسماعیل پور - دانشیار، گروه مدیریت بازرگانی، دانشکده کسب وکار و اقتصاد، دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، ایران.

هدف: در سال های اخیر نقش و اهمیت مسئولیت اجتماعی در موفقیت سازمان ها، توجه مدیران را به خود جلب کرده است. در اثر فشار ذی نفعان برای توجه بیشتر به مسئولیت اجتماعی در بنگاه ها، از مدیران خواسته می شود که برنامه های اجتماعی بیشتری را تهیه کنند؛ زیرا این برنامه ها باعث می شود که عملکرد سازمان در جامعه بهبود یابد. تلاش برای برقراری مسئولیت اجتماعی به افراد، به سازمان ها و دولت کمک می کند تا تاثیر مثبتی بر پیشرفت کار و جامعه داشته باشند. بدین ترتیب، هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی تاثیر مسئولیت اجتماعی شرکت، بر نوآوری محصول با تاکید بر نقش میانجی برند کارفرما در شرکت های تولیدی متوسط و بزرگ شهر بوشهر است. روش: پژوهش حاضر از نظر پارادایم، اثبات گرایی؛ از نظر استراتژی، قیاسی؛ از لحاظ جهت گیری، کاربردی و از لحاظ ماهیت داده ها، کمی و در زمره پژوهش های توصیفی، از نوع هم بستگی و از نظر شاخص زمانی نیز، مقطعی محسوب می شود. جامعه آماری پژوهش حاضر را شرکت های تولیدی متوسط و بزرگ شهر بوشهر (۱۰۰شرکت) تشکیل داده است که با روش نمونه گیری در دسترس، ۸۰ شرکت برای نمونه پژوهش انتخاب شد. ابزار گردآوری داده های پژوهش پرسش نامه بوده است. برای سنجش متغیر مسئولیت اجتماعی شرکت، از پرسش نامه استاندارد کارول (۱۹۹۱)؛ متغیر نوآوری محصول، از پرسش نامه یانگ (۲۰۱۱) و متغیر برند کارفرما، از پرسش نامه برتون و همکاران (۲۰۰۵) استفاده شده است. برای بررسی پایایی ابزار گردآوری، از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که این مقدار برای کل پرسش نامه ۹۴ درصد به دست آمد. به منظور سنجش روایی ابزار گردآوری داده های پژوهش، از روایی محتوا استفاده شد. برای سنجش روایی محتوایی، ابزار پژوهش در اختیار اساتید دانشگاهی و خبرگان صنعت قرار گرفت. همچنین برای آزمون فرضیه های پژوهش، از نرم افزار اسمارت پی ال اس استفاده شد.   یافته ها: نتایج معادلات ساختاری نشان داد که مسئولیت اجتماعی بر متغیر نوآوری محصول و بر برند کارفرما تاثیر مثبت و معناداری دارد؛ اما برند کارفرما بر نوآوری محصول تاثیر معناداری ندارد. همچنین، در رابطه تاثیر مسئولیت اجتماعی بر نوآوری محصول با نقش میانجی برند کارفرما ارتباط معناداری وجود ندارد. نتیجه گیری: با عنایت به یافته های حاصل از پژوهش حاضر، به مدیران شرکت های تولیدی متوسط و بزرگ شهر بوشهر پیشنهاد می شود که با توسعه پروژه های مربوط به مسئولیت اجتماعی، به سازمان خود کمک کنند تا شهرت بهتری در میان ذی نفعان داخلی و خارجی پیدا کنند؛ زیرا مسئولیت اجتماعی با امکان ایجاد تصویر جذاب تر، انگیزه بهتر، شهرت بیشتر و توانایی جذب استعدادها، می تواند به ایجاد برند کارفرما کمک کند.

برند کارفرما, شرکت های تولیدی متوسط و بزرگ, مسئولیت اجتماعی شرکت, نوآوری محصول