فرزانه مزینانی - دکتری تخصصی روان شناسی، گروه روان شناسی، دانشکده روان شناسی، واحدتهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
رویا کوچک انتظار - استادیار، گروه روان شناسی، دانشکده روان شناسی، واحدتهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
ابوالقاسم نوری - استاد، گروه روان شناسی، دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران.
مهدیه صالحی - استادیار، گروه روان شناسی، دانشکده روان شناسی، واحدتهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی روش هوش هیجانی بر استرس شغلی، تعارض کار-خانواده و بهزیستی روان شناختی انجام شد. روش پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و پیگیری بود. جامعه آماری، ۶۰ نفر از کارکنان شرکت سازه گستر سایپا در سال ۱۳۹۸ بودند. از بین آنها ۶۰ نفر به روش در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آموزش هوش هیجانی و کنترل جایگزین شدند. ابزارهای جمع آوری اطلاعات پرسشنامه استرس شغلی موسسه سلامت و ایمنی انگلستان (۱۹۹۳)، پرسشنامه بهزیستی روان شناختی ریف (۱۹۸۹) و پرسشنامه تعارض کار- خانواده کارلسون و همکاران (۲۰۰۰) بود. گروه آزمایش هوش هیجانی مبتنی بر مدل سالووی و همکاران (۲۰۱۶) را هر در ۸ جلسه ۶۰ دقیقه ای دریافت کرد و گروه کنترل هیچ مداخله-ای دریافت نکرد. دوماه پس از اتمام جلسات پیگیری انجام شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس آمیخته با اندازه گیری مکرر انجام شد. یافته ها نشان داد آموزش بین گروه های کنترل و آزمایش تفاوت معنادار داشته و در گروه آزمایش، آموزش هوش هیجانی باعث افزایش بهزیستی روان شناختی و کاهش استرش شغلی و تعارض کار-خانوده شده است.

هوش هیجانی، استرس شغلی، تعارض کار- خانواده، بهزیستی روان شناختی