نوشین وکیلی قصریان - دانشجوی کارشناسی ارشد اقتصاد کشاورزی، دانشکده کشاورزی دانشگاه ارومیه.
مرتضی مولائی - استادیار گروه اقتصاد کشاورزی دانشکده کشاورزی دانشگاه ارومیه.
محمد خداوردیزاده - استادیار گروه اقتصاد کشاورزی دانشکده کشاورزی دانشگاه ارومیه.

ارزش­گذاری اقتصادی می­تواند ابزاری مفیدی بمنظور استفاده معقول از منابع دریاچه­ای و مدیریت آن ها باشد. دریاچه زریبار که یکی از منحصر به فردترین دریاچه ­های آب شیرین در جهان بشمار می­رود، با وجود کارکردها و موقعیت ارزشمند طی سال­های اخیر به دلیل بی­توجهی به آن در وضعیت بحرانی قرار گرفته است. هدف از این پژوهش، بررسی ترجیحات و استخراج مقادیر مقدار تمایل به پرداخت شهروندان شهر مریوان برای تعیین ارزش کارکردهای دریاچه زریبار با استفاده از روش آزمون انتخاب پرداخته شد. در همین راستا، داده­های مورد نیاز با طراحی پرسش نامه و تکمیل آن از راه مصاحبه حضوری با ۱۲۰ شهروند این شهرستان، گرد­آوری شد. برآورد مدل لاجیت شرطی و نتایج مربوط به محاسبه تمایل به پرداخت­ها نشان داد که بالاترین رقم تمایل نهایی به پرداخت مربوط به ایجاد امکانات تفریحی–توریستی در سطح بهبود مطلق (سالانه ۴/۸۲۲ هزار ریال) می­باشد. برای بهبود وضعیت ماهی­ها از حالت وضعیت موجود به وضعیت بهبود نسبی و مطلق به ترتیب ۷۷/۱۱۵ و ۴۰/۱۳۰هزار ریال، تغییر وضعیت امکانات تفریحی–توریستی به وضعیت بهبود نسبی ۹۳/۱۱۷ هزار ریال، تغییر وضعیت چاههای اطراف دریاچه به وضعیت بهبود نسبی و مطلق به ترتیب ۱۶/۸۲۵ و ۵۰/۷۶۷ هزار ریال، تغییر وضعیت آلودگی دریاچه به وضعیت بهبود نسبی و مطلق به ترتیب ۵۸/۳۰۹ و ۷۲/۸۱۳ هزار ریال و برای بهبود وضعیت تغییر کاربری جنگل­های اطراف دریاچه به سطوح بهبود نسبی و بهبود مطلق به ترتیب ۸۵/۷۴۶و ۱۳/۸۰۱ هزار ریال، افراد سالانه تمایل دارند که پرداخت نمایند.

ارزش گذاری, تمایل به پرداخت, مدل لاجیت شرطی, مریوان