میترا یادگار - دپارتمان مدیریت و خدمات آموزشی، آموزشکده فنی و حرفه ای دختران نیریز ، دانشگاه فنی و حرفه ای استان فارس، ایران.
محمدحسن صیف - دانشیار، گروه علوم تربیتی، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران،

فرسودگی­شغلی یکی از عوامل اساسی در کاهش کارایی، از دست­رفتن نیروی­انسانی، ایجاد عوارض جسمی و روانی، به­خصوص در حرفه­های خدمات­ انسانی، می­باشد. این تحقیق با هدف ارائه مدل پیش­بینی فرسودگی­شغلی براساس عدالت و تعهد سازمانی، میل به تغییر، تعارض و ابهام نقش انجام شد. روش پژوهش همبستگی و جامعه­آماری پژوهش همه کارکنان دانشگاه فنی­وحرفه­ای و آزاد اسلامی شیراز بودند(۴۳۰نفر) که از میان آن­ها ۲۰۳ نفر به روش نمونه­گیری خوشه­ای چندمرحله­ای تصادفی انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل ۵ پرسشنامه فرسودگی­شغلی ماسلاچ(۲۰۰۱)، تعهدسازمانی آلن و می­یر(۲۰۰۴)، میل به تغییر درویش یوسف(۲۰۰۰)، تعارض و ابهام نقش لو و همکاران(۲۰۰۱) و عدالت­سازمانی کلکوئیت(۲۰۰۱) بود. داده­ها از طریق ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد که تعهدسازمانی دارای اثر مستقیم و اثر غیرمستقیم با میانجی­گری ابهام نقش، میل به تغییر و تعارض نقش بر فرسودگی­شغلی است. همچنین عدالت­سازمانی دارای اثرغیرمستقیم با میانجی­گری ابهام نقش، میل به تغییر و تعارض نقش بر فرسودگی­شغلی است، ولی بین عدالت­سازمانی و فرسودگی­شغلی رابطه مستقیم معنادار وجود نداشت. درنهایت ابهام نقش، میل به تغییر و تعارض نقش دارای اثر مستقیم بر فرسودگی­شغلی است. طبق شاخص­های برازش­شده، مدل نهایی پژوهش از برازش نسبتا خوبی برخوردار است.

فرسودگی شغلی, تعهدسازمانی, تعارض نقش