معصومه خرمدل - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت آموزشی،گروه علوم تربیتی، واحد تربت حیدریه، دانشگاه آزاد اسلامی، تربت حیدریه، ایران

در عصر حاضر یادگیری خود راهبر الکترونیکی را به عنوان تمایلی برای در پیش گرفتن راهبردی فعال و خود شروع کننده تعریف میکنند که درارتباط با فعالیت ها و موقعیت های یادگیری مربوط به کار بوده و برای چیره شدن بر موانع یادگیری پافشاری می کنند. پژوهش حاضر با هدفبررسی نقش سازمان یادگیرنده بر ارتقای مهارت های یادگیری خودراهبر الکترونیکی کارکنان آموزش و پرورش به اجرا درآمد. این پژوهش از نظرماهیت و محتوا از نوع همبستگی میباشد. در این تحقیق اطلاعات مربوط به ۳۷۳ نفر از کارکنان آموزش و پرورش تربت حیدریه مورد تجزیه وتحلیل قرار گرفته اند تا بر اساس آن رابطه بین متغیرها برای آزمون فرضیه های تحقیق بررسی شود. داده های جمع آوری شده با روش معادلاتساختاری با استفاده از نرم افزار SmartPLS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد تسلط فردی، الگوهای ذهنی، ایجاد دورنمایمشترک، یادگیری تیمی و تفکر سیستمی بر ارتقای مهارتهای یادگیری خودراهبر الکترونیکی تاثیر معنی داری دارد.

سازمان یادگیرنده ، یادگیری خودراهبر الکترونیکی، معادلات ساختاری