حسین شمسی - دانشجوی دکتری، گروه زیست شناسی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران
رضا یاری - استادیار گروه زیست شناسی، مرکز تحقیقات گیاهان دارویی، سلامت و امنیت غذایی، واحد بروجرد، دانشگاه آزاد اسلامی، بروجرد، ایران
علی صالح زاده - دانشیار گروه زیست شناسی، واحد رشت، دانشگاه آزاد اسلامی، رشت، ایران

استفاده از محصولات نانوفناوری در تشخیص و درمان انواع سرطان مورد توجه قرار گرفته است. مطالعه حاضر با هدف ساخت نانوکامپوزیت BiFe۲O۴ کنژوگه با نقره با استفاده از عصاره جلبک Scenedesmus obliquus و تعیین اثر آن بر زنده مانی و بیان ژن های آپوپتوز در سلول های رده سرطان معده (AGS) انجام پذیرفت. اثر ضدسرطانی نانوکامپوزیت بر سلول های AGS و رده نرمال (HEK۲۹۳) با استفاده از آزمایش MTT بررسی شد و غلظت مهاری ۵۰ درصد (IC۵۰) تعیین شد. سپس، بیان ژن های CASP۸، p۵۳ و CAD در سلول های تیمار شده در مقایسه با سلول های شاهد با آزمایش Real Time PCR تعیین شد. نتایج نشان داد که در غلظت های ۲۵/۳۱ میکروگرم در میلی لیتر و بالاتر، نانوکامپوزیت BiFe۲O۴@Ag سبب مهار تکثیر سلول های سرطان معده شد. غلظت نیمه مهاری برای رده سرطانی ۵۶ میکروگرم در میلی لیتر و برای رده نرمال ۱۳۴ میکروگرم در میلی لیتر تعیین شد. همچنین، مواجهه سلول ها با نانوکامپوزیت ساخته شده سبب افزایش معنی دار بیان ژن های CASP۸، p۵۳ و CAD به ترتیب به میزان ۲۷/۳، ۵۱/۲ و ۵/۳ برابر شد. بر اساس نتایج این مطالعه، نانوکامپوزیت BiFe۲O۴@Ag از ویژگی ضدسرطانی مناسبی علیه سلول های سرطان معده برخوردار است و فعال سازی مسیرهای سیگنالی مرگ سلولی به عنوان مکانیسم مهار سلولی مطرح می شود.

آپوپتوز, بیسموت, سرطان معده, نانوکامپوزیت