سوسن سلاجقه - دانشجوی دکتری برنامه ریزی محیط زیست، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران
حمید رضا جعفری - استاد گروه برنامه ریزی، مدیریت و آموزش، دانشکده محیط زیست، دانشگاه تهران
شراره پورابراهیم - دانشیار گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران

در این پژوهش و در راستای توسعه پایدار صنعت در استان کرمان، آسیب پذیری اکولوژیکی این استان مورد ارزیابی قرار گرفت. بنابراین در ابتدا لایه های اطلاعاتی موجود (شیب، ارتفاع، عمق خاک، جنس سنگ، دوری و نزدیکی به گسل، سیل خیزی و پوشش زمین) بر اساس نظر کارشناسی از لحاظ میزان حساسیت به آسیب پذیری کدگذاری شده و در گام بعدی همه لایه های مربوط، در محیط ArcGIS بر اساس زمینه کد تعلق گرفته به آن ها، تبدیل به نقشه هایی با فرمت رستر با یک شبکه یکنواخت با وضوح ۱۰۰ متر شدند. سپس با استفاده از تکنیک تحلیل سلسله مراتبی لایه ها وزن دار شده و در نهایت با یکدیگر تلفیق شدند. نتایج نشان داد که حدود ۷/۱۴درصد استان کرمان آسیب پذیر با شدت زیاد و خیلی زیاد می باشد که دلیل عمده این امر وجود ارتفاعات، گسل ها و عمق خاک نامناسب منطقه است. همچنین در بررسی شهرستان ها مشخص شد که در بین شهرستان های استان کرمان، شهرستان جیرفت نسبت به مساحت دربرگیرنده، بیشترین آسیب پذیری را دارد که علت این امر وجود چندین گسل، ارتفاعات و شیب زیاد منطقه است. بنابراین باید در برنامه ریزی های آتی به این امر توجه ویژه شود.

آسیب پذیری اکولوژیکی, فرایند تحلیل سلسله مراتبی, GIS, صنعت, کرمان, توسعه پایدار