محمدعلی فیض پور - استادیار گروه اقتصاد دانشگاه یزد
مهدی امامی میبدی - دانشجوی دکتری اقتصاد دانشگاه شیراز

نظام قیمت گذاری از عمده ترین تمایزات ساختار بازارهای موجوددر هر اقتصاد با ساختار رقابت کامل بوده و مهم ترین پیامد آن، میزان رفاه از دست رفته ای است که به جامعه تحمیل می گردد. این موضوع اگر چه در مطالعات متعدد در وضعیتی ایستا مورد توجه قرار گرفته، اما این مقاله با رویکردی پویا سعی می نماید با تعدیل روند ساختار صنعت با توجه به رفتارهای گذشته، مسیری را برای کاهش و تعدیل رفاه از دست رفته ارائه نماید. برای تعیین ساختار بازار از روش هرفیندال–هیرشمن و برای برآورد رفاه اجتماعی از دست رفته از روش کالینگ–مولر استفاده شده و داده های این پژوهش از سرشماری کارگاه های صنعتی مرکز آمار استخراج شده است. نتایج این پژوهش برای ۴۰ صنعت در سطح کدهای چهار رقمی ISICکه در طول دوره مذکورروندی کاهشی را تجربه نموده اند، محاسبه و نشان داده شده است،در صورت داشتن روندی تعدیلی میزان کل رفاهی که سالیانه می توانست به جامعه اضافه گردد حدود ۲۵ درصد از کل ارزش تولیدات بخش صنعت در سال ۱۳۸۴ است. بر این اساسو با تحقق شرایط رقابت کامل می توان رفاه اجتماعی جامعه را به شدت افزایش داد. موضوعی که می تواند زمینه تحقق بیشتر عدالت اقتصادی به عنوان یکی از ابعاد عدالت اجتماعی را نیز فراهم نماید.

رفاه اجتماعی, ساختارهای غیر رقابتی, رویکرد پویا, روش کولینگ – مولر, صنایع تولیدی, ایران