مریم میرقادری - آموزگار ابتدایی، دانشجوی دکتری مدیریت آموزشی دانشگاه آزاد تهران جنوب

با توجه به ضرورت آموزش و یادگیری در فرایند تربیت، طراحی آموزشی از جایگاه خاص و ممتازیبرخوردار است. به گونه ای که بدون توجه به آن، آموزش و یادگیری موثری اتفاق نمی افتد و اتلاف منابعانسانی و غیر انسانی را به همراه خواهد داشت. بدین سان مقاله حاضر با هدف بررسی طراحی آموزشی درقرن ۲۱به نگارش درآمده است. در این پژوهش از روش مروری و کتابخانه ای استفاده شده است. نتایجتحقیق نشان می دهد که فناوری اطلاعات و ارتباطات به عنوان ابزاری نیرومند برای ارتقای کمی و کیفیآموزش و یادگیری در قرن ۲۱مورد استفاده قرار می گیرد. توسعه روزافزون ابزارهای مبتنی بر این فناوریها و سرعت فراوان تطبیق آن با نیازمندی های انسان، موجب شده تا شکل جدیدی از محیط یادگیری وتعاملی خلاق، فعال و فراگیر ایجاد شود. آموزش مهارت های فناوری اطلاعات و ارتباطات، هسته یمرکزی بسیاری از نظام های آموزش و پرورش جهان در قرن ۲۱را تشکیل می دهد. جهت دستیابی به ایناهداف آموزشی ، طراحی آموزشی مناسب امری بدیهی است. استفاده بهینه از هزینه، استفاده بهینه اززمان، ایجاد یادگیری اثربخش، ارزشیابی آموزشی معتبر و رقابت سازمانی از مزیت های طراحی آموزشیهستند .نظریه های طراحی آموزشی ضمن ایجاد بصیرت، به عنوان ابزار و نقشه راه، طراح آموزشی را درانجام دادن وظایفش یاری می نمایند. نظریه های آموزشی، به برنامه ریزان آموزشی کمک می نماید تا باطراحی فرایند آموزشی، یادگیری عمیق تر و موثرتری را تضمین نمایند. از آن جایی که توجه به طراحیآموزشی و نظریات آن، منجر به افزایش کیفیت یادگیری می گردد، ضروری است سازمان ها و دانشگاه هادر قرن حاضر در بکارگیری آن در فرایند آموزش و یادگیری، عنایت و توجه ویژه ای داشته باشند

طراحی آموزشی، آموزش، مدارس، قرن ۲۱