وحیده فضیلت پور - گروه مشاوره، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
مریم غلامزاده جفره - استادیار گروه مشاوره، واحد اهواز، دانشگاه آزاد اسلامی، اهواز، ایران
محسن نظری فر - گروه روانشناسی و مشاوره، دانشکده علوم انسانی، دانشگاه اراک، اراک

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی تجربه خود افشایی مادران مطلقه پیرامون مسئله طلاق نزد فرزندان می­باشد. روش پژوهش: در این پژوهش کیفی، مصاحبه عمیق نیمه ساختار یافته با یک نمونه هدفمند شامل۲۲ مادر مطلقه دارای حداقل یک فرزند ۱۰ تا ۳۸ ساله انجام شد. تحلیل داده­ها به روش کلایزی منجر به کشف ۲ طبقه اصلی، موضوعات خودافشایی و عوامل تاثیرگذار بر آن گردید. یافته ها: از جمله موضوعات مهم مطرح شده شامل: بیان علت طلاق، تصمیم­گیری در مورد طلاق قریب الوقوع و مشکلات ایجاد شده بعد از طلاق، و برخی از عوامل تاثیرگذار بر این خودافشایی­ها شامل سن، جنس فرزند و باور مادر بود. نتایج نشان می­دهد که استرس­های مربوط به طلاق، مادران را جهت خودافشایی منفی نزد فرزندان مستعد­تر می­کند. نتیجه گیری: از این رو توجه بیشتر مادران به چگونگی وقوع این پدیده در تعاملات خود با فرزندان و استفاده از خدمات مشاوره تخصصی می­تواند پیامد­های منفی طلاق را کاهش دهد.

واژه های کلیدی: خودافشایی مادران مطلقه, پدیدارشناسی, خودافشایی, طلاق, فرزندان