مصطفی لطفی جلال آبادی - استادیار، گروه مدیریت دولتی، دانشگاه علوم و فنون هوایی شهید ستاری، تهران، ایران
جواد زروندی - استادیار، دانشگاه علوم و فنون هوایی شهید ستاری، تهران، ایران
علی آقا جان - کارشناسی ارشد مدیریت آماد، دانشگاه علوم و فنون هوایی شهید ستاری، تهران، ایران

آنچه در این پژوهش به آن پرداخته شده است شناسایی و رتبه بندی ابعاد و مولفه های مدیریت بارریزی ارتفاع بالا در عملیات امداد هوایی در شرایط بحران است چراکه کشور ما با بحران های مختلفی ازجمله زلزله، جنگ، همه گیری یک بیماری واگیردار مواجه است. در شرایط بحران یکی از ماموریت های عملیات هوایی، پشتیبانی از نیروهای در حال رزم توسط هواپیما های سی- ۱۳۰ است. بارریزی هوایی از دیرباز در ارتفاع پایین و با سرعت کم برای پشتیبانی نیروهای زمینی صورت می گیرد لیکن به دلایل مختلف امکان آسیب پذیری بار و هواپیما افزایش می یابد بر این اساس بایستی بارریزی در ارتفاع بالا انجام شود. برای حصول به هدف پژوهش، ابتدا اسناد، کتب و پیشینه پژوهش مطالعه، سپس پرسشنامه ای با روش دلفی با طیف پنج گزینه ای لیکرت تدوین و طی دو مرحله میان ۲۶ نفر از خبرگان و صاحب نظران باتجربه که بارریزی ارتفاع بالا انجام داده بودند توزیع و با استفاده از نرم افزار SPSS تجزیه وتحلیل شد درنهایت ۶ بعد و ۲۶ مولفه برای بارریزی ارتفاع بالا شناسایی شد. شاخص روایی محتوایی CVR مورد تائید و ضریب آلفای کرونباخ در کلیه مولفه ها بالای ۷/۰ به دست آمد که پایایی قابل قبول را نشان می دهد. سپس برای اولویت بندی مولفه های مشخص شده، پرسشنامه تحلیل سلسله مراتبی تهیه و در بین کارکنان خبره هوایی توزیع و نتایج پرسشنامه ها در نرم افزار Expert Choice تحلیل و به ترتیب اولویت در شش بعد شامل: شرایط اضطراری، شرایط جوی، نقطه پرتاب، چتر، بار و مسیر مشخص اولویت بندی شد و درنهایت با توجه به نتایج تحقیق راه کارهای عملیاتی ارائه شد.

بارریزی هوایی, هواپیمای سی- ۱۳۰, دلفی, شرایط بحران