مریم پورجعفریان - کارشناس تربیت بدنی، گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران
پیمان مهرپویان - دانشجوی دکتری مدیریت ورزشی، گروه علوم ورزشی، دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه مازندران، بابلسر، ایران

هدف از انجام این پژوهش هنجاریابی پرسش نامه پرخاشگری در دانش آموزان ورزشکار شهر مشهد بود. جامعه آماری پژوهش را دانش­آموزان ورزشکار مقطع متوسطه دوره دوم شهر مشهد تشکیل دادند که از بین آنها تعداد ۳۰۰ تن به شکل نمونه ­گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار اندازه­ گیری مورد استفاده پرسش نامه ۱۵ سوالی پرخاشگری (ماکاروسکی و همکاران، ۲۰۱۳) بود که دارای ۳ مولفه (متهور، خطاکردن، ابراز وجود) است. روش امتیازگذاری به سوال­ها بر اساس طیف لیکرت پنج گزینه­ای (از کاملا مخالف=۱ تا کاملا موافق=۵) بود. روایی صوری پرسش نامه توسط اساتید متخصص روان شناسی ورزشی مورد تایید قرار گرفت. آزمون ­های آماری مورد استفاده شامل ضریب آلفای کرونباخ و تحلیل عاملی ­تاییدی بود. یافته ­های پژوهشی نشان­دهنده پایایی درونی (۸۳/۰=α) برای پرسش نامه پرخاشگری در ورزش بود. در خصوص روایی سازه و بر اساس میزان روابط و T-value، تمامی سوال ­ها رابطه معناداری با مولفه ­ها داشتند و توانستند پیشگوی خوبی برای مولفه خود باشند. همچنین در خصوص روابط مولفه ­ها با مفهوم پرخاشگری نتایج نشان داد که تمامی مولفه ­ها توانستند پیشگوی خوبی برای مفهوم پرخاشگری باشند. در نتیجه روایی درونی و بیرونی مدل «پرخاشگری در ورزش» تایید شد.

دانش آموز, پرخاشگری, پرسش نامه, ورزشکار