علیرضا جلالی - استادیار مدیریت موسسه آموزش عالی غیرانتفاعی فاران مهر دانش استاد راهنما
مریم خسروانی فرد - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی – گرایش کارآفرینی موسسه آموزش عالی غیرانتفاعی فاران مهر دانش

کارآفرینی سازمانی فرآیندی در کارآفرینی است که سازمان طی می کند، تا همه کارکنان بتوانند در نقش کارآفرین انجام وظیفه کنند و تمام فعالیت های فردی یا گروهی را به طور مستمر، سریع و راحت در سازمان مرکزی به ثمر برسانند. کارآفرینی به عنوان یک راهبرد برای توسعه کشورها، ایجاد اشتغال و رفاه، شناخت فرصتهای مناسب و افزایش تولید به حساب می آید، چرا که نوآوریهای آن تقاضاهایی برای محصولات و خدمات جدیدی که قبلا وجود نداشتند به بار میآورد و در نتیجه عرضه محصولات جدید را افزایش خواهد داد و موجب افزایش اشتغال و بهبود وضعیت زندگی افراد جامعه خواهد شد.هنگامی که فعالیت کارآفرینی توسط فرد یا گروه کارآفرین در داخل یک سازمان انجام بگیرد، به آن کارآفرینی سازمانی گویند.در واقع کارآفرینی سازمانی یعنی فرآیندی که سازمان طی می کند تا همه ی کارکنان بتوانند در نقش کارآفرینان انجام وظیفه کنند. برای اولین بار مفهوم کارآفرینی سازمانی توسط ریچارد کانتیلون مطرح شد. کارآفرینی سازمانی مفهومی در ارتباط با جهت گیری های کارآفرینانه ی یک سازمان می باشد. اگرچه این امر ریشه در ادبیات کارآفرینی دارد اما امروزه کارآفرینی سازمانی به عنوان یک مفهوم مستقل ، جایگاه خود را در ادبیات مدیریت یافته است . و سازمانهای پیشرو سرمایه گذاری های بیشتری در کارآفرینی سازمانی انجام می دهند. کارآفرینی سازمانی ، دربردارندهی یادگیری است و به وسیله ی همکاری ، خلاقیت و تعهد افراد پرورش می یابد. بنابراین ، باید تحقیقاتی پیمایشی برای تبیین نقش مدیریت منابع انسانی در توانمند ساختن سازمان برای مبادرت به فعالیت های کارآفرینانه صورت گیرد. کارآفرینی به عنوان پدیده ای نوین در اقتصاد، نقش موثری را در توسعه و پیشرفت اقتصادی کشورها ایفا می کند. همانطور که آمارها نیز نشان میدهند در کشورهای توسعه یافته و درحال توسعه، کسب و کارهای کوچک و متوسط سهم بهسزایی در تولید ناخالص داخلی کشورها دارند بهطوریکه در ایالات متحده بیش از نیمی از تولید ناخالص داخلی و صادرات، توسط کسب و کارهای کوچک و متوسط صورت میگیرد. امروزه دولتها و سازمانها به کارآفرینی اهمیت بیشتری میدهند و راه شکوفایی اقتصادی را در گروی توسعه کارآفرینی میدانند.امروزه کار آفرینی در اقتصاد رقابتی و مبتنی بر بازار، دارای نقش کلیدی است . به عبارت دیگر، در یک اقتصاد پویا، ایده ها، محصولات و خدمات همواره در حال تغییر می باشند و در این میان کارآفرین و سازمان های کارآفرین الگویی برای مقابله و سازگاری با شرایط جدید را به ارمغان می آورد. در این میان، یکی از شاخه های اصلی کارآفرینی ، کارآفرینی سازمانی است که بدون شک سهم چشمگیری در توفیق و تعالی سازمان ها دارد. کارآفرینی سازمانی مفهومی است که بر سازمان، نه افراد و بر فرهنگ ها و فرایند های سازمانی متمرکز است . بنابراین با توجه به این که کارآفرینی یکی از عوامل کلیدی در توسعه اقتصادی یک جامعه به شمار میآید، هدف از این مقاله، بررسی مختصری از مفاهیم کارآفرینی و توسعه اقتصادی با تاکید بر نقشکارآفرینی در توسعه اقتصادی با استفاده از مدل ارائه شده توسط توما و همکاران می باشد که بر برخی از عوامل اصلی درگیر دررابطه بین کارآفرینی و توسعه اقتصادی تاکید می ورزد در مدل ارائه شده در مقاله اشاره میشود که، برای دست یابی به توسعهاقتصادی در جامعه باید فعالیتهای کارآفرینی پایا ایجاد کنیم و برای ایجاد چنین فعالیتهایی باید از آموزش، سنت کارآفرینی،زیر ساخت و حمایتهای دولتی استفاده کنیم تا توسعه اقتصادی محقق شود.مقاله حاضر سعی دارد نقش نظام مدیریت منابع انسانی را در پرورش اقدامات کارآفرینانه ی سازمانی نشان دهد. بدین منظور،ابتدا مفاهیم و تاریخچه کارآفرینی ، کارآفرینی سازمانی و ضرورت و اهمیت انجام کارآفرینی سازمانی ارائه می شود و سپساهمیت منابع انسانی در توسعه کارآفرینی سازمانی و هم چنین ارتباط بین عملکرد مدیران عملیاتی سازمان ها و کارآفرینیسازمانی مورد مطالعه قرار می گیرد و در ادامه نقش استراتژی های مهم نظام مدیریت منابع انسانی از قبیل آموزش، ارزیابیعملکرد، پاداش و حقوق و دستمزد در تقویت کارآفرینی سازمانی به همراه بررسی چالش های استقرار این سیستم ها شرح دادهشده است.

مدیریت، آموزش کارآفرینی ، کارآفرینی سازمانی ، مدیریت منابع انسانی، کسب و کار