مریم تمدن - دانشجوی روانشناسی بالینی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد سیرجان، کرمان، ایران.

کودکان کار و خیابان از جمله پر خطرترین گروه ها هستند چرا که نسبت به سایر افراد در معرض آسیب های جدی روانی، اجتماعی و جسمی بیشتری قرار دارند. جامعه ما از نظر قوانین موجود و ضمانت های اجرایی آن در زمینه کار کودک دارای نواقصی است و نیازمند تغییرات است. از نگاه اجتماعی و آسیب شناسانه با توجه به تغییرات در جوامع شهری، رشد مهاجرت ها و توزیع نابرابر ثروت و شکاف طبقاتی این پدیده در سالیان اخیر تشدید شده است. برای کنترل و پیشگیری پدیده کودکان کار و خیابان، جامعه نیازمند به بازبینی در قوانین موجود، در دسترس قرار دادن فرصت های آموزشی برابر، فعال نمودن انجمن های حمایت از حقوق کودکان و... است. روش بکار گرفته شده از نوع توصیفی تحلیلی است.

کودکان کار- کودکان خیابانی- پیشگیری.