زینب افتخاریان - آموزگار مقطع ابتدایی ارشد تکنولوژی آموزشی دانشگاه خوارزمی کرج

کودکان آینده ساز هر کشور هستند. با سرمایه گذاری در آموزش کودکان می توانیم آینده کشور را به سمت و سویی بهتر و آرمانی تر جهت داد، به عبارتی برای ایجاد هر تغییر در یک جامعه می توان ابتدا کودکان را تغییر داد. با توجه به این که کودک بیشترین وقت خود را صرف بازی می کند و در خلال بازی ها است که مهارت های لازمه زندگی را می آموزد می توان این مقوله را وسیله ای قرار داد تا کودک را به آنچه مورد نیاز اوست رساند و مهارت ها و محتواهای مورد نیاز برای زندگی اجتماعی را در او پرورش داد، تا کودک به راحتی بتواند با فراگیری این آموزه ها در جامعه قدم گذاشته و زندگی کند. هدف از پژوهش حاضر بررسی طراحی آموزش از طریق بازی و اثر آن بر توانایی تشخیص مقاصد کودکان می باشد و روش تحقیق این پژوهش روش ترکیبی با طرح همسو سازی انتخاب گردید در این روش برای گردآوری داده ها از پرسشنامه در بخش داده های کمی و از مصاحبه و مشاهده در بخش داده های کیفی استفاده گردید. روش تجزیه و تحلیل داده ها در بخش کمی با استفاده از آزمون کولموگروف – اسمیرنوف برای بررسی نرمال بودن متغیرها و آزمون t همبسته برای معناداری متغیرها استفاده شد و در بخش کیفی نیز با کدگذاری و ارائه جداول به توصیف و سپس تفسیر مشاهدات و مصاحبه ها پرداخته شد.

واژگان کلیدی: آموزش ،بازی، تشخیص مقاصد ،کودکان