مینا معز پور مقدم - کارشناسی آموزش ابتدایی دانشگاه دولتی صفائیه واحد شهر ری
مریم شهبازی طاقی - کارشناسی طراحی پوشاک دانشگاه علمی کاربردی لرستان شهرستان بروجر
جابر مردانی - کارشناسی رشته تاریخ دانشگاه فرهنگیان علامه طباطبایی واحد خرم آباد
سودابه علیزاده - کارشناسی ریاضی کاربردی دانشگاه موسسه غیرانتفاعی نجف آباد

یادگیری مشارکتی یک اسلوب آموزشی فعال است که به دانش آموزان اجازه می دهد در فرآیند یادگیری خود مشارکت کنند و از تجربیات هم آموزان خود بهره مند شوند. این رویکرد، نه تنها از جنبه های تعلیمی موثر است بلکه از نظر توسعه مهارت های اجتماعی و ارتقاء فراگیری فراتر از مفهوم سنتی یادگیری می باشد. در این مقاله، ما به بررسی اهمیت یادگیری مشارکتی و تاثیر آن بر پرورش خلاقیت و تعامل در محیط های آموزشی می پردازیم. با توجه به اینکه این اسلوب آموزشی تاکنون مورد توجه زیادی قرار گرفته است، این مقاله سعی دارد تا به تبیین مفاهیم اساسی یادگیری مشارکتی، بررسی روش های اجرایی آن در کلاس درس، و بررسی نتایج این رویکرد برای پرورش خلاقیت و تعامل در دانش آموزان بپردازد. از این رو، این پژوهش می تواند به معلمان و ارائه دهندگان آموزشی کمک کند تا از این اسلوب آموزشی برای ارتقاء کیفیت فرآیند یادگیری و ارتقاء مهارت های اجتماعی دانش آموزان بهره ببرند.

یادگیری مشارکتی، خلاقیت، تعامل، کلاس درس، اسلوب آموزشی، مهارت های اجتماعی