علی کاظمی - کارشناسی رشته علوم اجتماعی دانشگاه فرهنگیان امیر کبیر کرج، البرز، ایران.
علی رضا کوچکوند - کارشناسی رشته آموزش ابتدایی دانشگاه فرهنگیان امام رضا (ع) اندیمشک، خوزستان، ایران.
ابوالفضل زلکی - کارشناسی رشته آموزش ابتدایی دانشگاه فرهنگیان امام رضا (ع) اندیمشک، خوزستان، ایران.
رضا بهداروند - کارشناسی رشته ی علوم اجتماعی دانشگاه فرهنگیان رسول اکرم(ص) اهواز، خوزستان، ایران.

هدف این تحقیق بررسی نقش تکنولوژی و هوش مصنوعی در آموزش مدارس ایران می باشد و روش تحقیق ما از نوع مروری(کتابخانه ای) است. هوش مصنوعی در آموزش یا هوش مصنوعی در علوم تحقیقاتی و آموزش، به استفاده از تکنولوژی هوش مصنوعیدر فرایند آموزش و یادگیری اشاره دارد. این فناوری به کمک الگوریتمها و مدلهای محاسباتی، تکنیکهای یادگیری ماشین وتحلیل داده، قادر است بهبود فرایند آموزش، ارزیابی دانشجو و تعیین مسیرهای بهینه آموزشی را فراهم کند. استفاده از هوشمصنوعی در آموزش به منظور شخصی سازی و توسعه مهارتهای یادگیری دانشجو و نیز بهبود کیفیت آموزش است. برای مثال،سیستمهای هوشمند آموزشی میتوانند با تحلیل دادههای دانشجو و تفاهم نیازهایش، موارد مناسبی را برای مطالعه و تمرین به اوپیشنهاد دهند. همچنین، با تکنیکهای یادگیری ماشین و تحلیل داده، امکان ارزیابی خودکار و بهینه سازی فعالیتهای یادگیری وتدریس وجود دارد. با وجود مزایا و امکانات هوش مصنوعی در آموزش، باید توجه داشت که این فناوری هنوز در مراحل ابتدایی کارو توسعه خود قرار دارد و نیاز به تحقیقات و توسعه بیشتر دارد تا بتواند به طور کامل در حوزه آموزش استفاده شود. همچنین، نیازبه رعایت مسائل اخلاقی مناسب و حفظ حریم خصوصی دانشجویان نیز وجود دارد.

تکنولوژی، هوش مصنوعی، مدارس ایران