پریسا حجی ملایری - کارشناس ارشد جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه زنجان
محمدکاظم جباری - دانشجوی دکتری شهرسازی دانشگاه هنر اصفهان

یکی از مشکلات اساسی عدم توسعه گردشگری شهری، دسترسی نامناسب به زیرساخت های کالبدی است. هدف این پژوهش شناخت وضعیت موجود پارک های گردشگر پذیر و اولویت بندی آنها از لحاظ دسترسی به زیرساخت های کالبدی مورد نیاز در جهت توسعه گردشگری شهری ملایر می باشد. روش تحقیق تحلیلی – کاربردی است. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از تکنیک تحلیل سلسله مراتبی (AHP) در نرم افزار Expert Choice برای تعیین ضریب اهمیت هر یک از شاخص ها و مدل تاپسیس (TOPSIS) انجام شده است. با توجه به پارک های مورد مطالعه در پژوهش حاضر و با درنظر گرفتن شاخص های دسترسی به نزدیکترین محور ارتباطی برون شهری، مراکز درمانی، مذهبی، سوخت رسانی، نیروی انتظامی و هتل یافته های تحقیق نشان می دهد که پارک های گردشگرپذیر شهر از لحاظ دسترسی به زیرساخت های کالبدی مورد نیاز توسعه گردشگری در یک سطح قرار ندارند و اولویت بندی پارک های گردشگرپذیر شهر در مدل تاپسیس با میزان رتبه مساحت آنها همخوانی ندارد به گونه ای که مجموعه پارک سیفیه، پارک جنگلی میرزاکوچک خان و بام ملایر بالاترین مساحت را در بین پارک های گردشگر پذیر دارا می باشد در حالی که پارک شهید چمران بالاترین رتبه سطح دسترسی به زیرساخت های کالبدی را به خود اختصاص داده اند.

گردشگری شهری، پارک های گردشگر پذیر، زیرساخت های کالبدی، مدل TOPSIS، شهر ملایر