نفیسه شجاعی باغینی - کارشناسی ارشدمدیریت دولتی منابع انسانی دانشگاه آزاد اسلامی واحد رفسنجان
ملیکه بهشتی فر - استادیاردانشگاه آزادرفسنجان دانشگاه آزاد اسلامی واحد رفسنجان کرمان

چنانچه میزان ابتلا جوامع بشری به یک موضوع خاص را یکی ازمعیارهای اهمیت آن موضوع بدانیم به جرات می توان ادعا کرد که پرخاشگری ازجمله مسائل عمده و بااهمیتی است که انسانها ازگذشته ها یدورتاکنون بصورت گسترده ای با آن سروکارداشته و دارندخشم و غضب درواقع یک حالت نفسانی و درونی است که ادمی را واداربه رفتاری پرخاشگرانه و غلبه و انتقام نسبت به دیگری می کند البته اصل قوه غضب درانسان وجود دارد و درحفظ و بقای وی نقش بسزایی ایفا می کند اما این قوه نیز مانند سایر قوای نفسانی باید کنترل و درجهت صحیح ازآن استفاده شود و ازافراط و تفریط نسبتب ه آن اجتناب گردد زیرا افراط درآن موجب ناکارامدی فکروعقل میشود و خطرات وخسارات جبران ناپذیری را درپی دارد تفریط درآن نیز موجب جبن و خواری میشود ازپیامدهای بد آن بی غیرتی و بی تفاوتی نسب به مسئولیت های فردی واجتماعی است لذا این پژوهش به بررسی وضعیت پرخاشگری درکارکنان دستگاه های اجرایی شهرکرمان می پردازد جامعه اماری این پژوهش شامل کارکنان دستگاه های اجرایی شهرکرمان به تعداد 23205 نفر میباشد که با استفاده ازفرمول کوکران 378 نفر انتخاب شدند ابزاراندازه گیری پرسشنامه پرخاشگری است میزان روایی پرسشنامه 0/975 است ضریب پایایی پرسشنامه 0/917 محاسبه گردید مقایسه میانگین رتبه ها درازمون من ویتنی و کروسکال والیس نشان میدهد میزان پرخاشگری کارکنان با بالارفتن سابقه کارافزایش پیدا میکند وهمچنین افرادزیرسال زنان و افراددرسطح تحصیلاتدکتری پرخاشگری بیشتری نسبت به بقیه ازمودنی ها داشته اند

پرخاشگری، پرخاشگری کلامی، پرخاشگری فیزیکی، خشم، خصومت