میثم لطیفی - دانشجوی دکتری مدیریت منابع انسانی، دانشگاه تربیت مدرس، استاد دانشگاه
اصغر مشبکی - دانشیار دانشگاه تربیت مدرس، عضوی هیات علمی دانشگاه تربیت مدرس، مشاور

شایسته سالاری که همانا به مفهوم بکار گماری مناسب ترین افراد در متناسب ترین جایگاه ها در سازمان می باشد، در سطح مدیران از اهمیت مضاعفی برخوردار می باشد. تصویب ضوابط انتخاب، انتصال و تغییر مدیران بخش دولتی در ابتدای سال 1382 نقطع عطفی در تاریخ تحولات نیروی انسانی بخش دولتی بوده است که این موضوع در برنامه چهارم توسعه از چایگاه ویژه ای برخوردار شده است. مهمترین چالشی که زین پس دستگاه های اجرایی با بیش از 70 هزار نفر مدیر عالی، میانی و پایه (به غیر ای مدیران بخش های نظامی، انتظامی ، امنیتی و مدیران مدارس) با آن مواجه خواهند بود طراحی مکانیزم هایی است که با روایی و پایایی دقیق بتواند افراد مستعد دستگاه های اجرایی را شناسایی و توانمندی آن را بهبود و پرورش دهد. در نظر نویسندگان این مقاله یکی ازمناسب ترن روش هایی که برای دستیابی به شایسته سالاری در بخش دولت می یتواند مورد ظنر باشد توجه به برنامه ریزی جانشینی مدیریت و ایجاد مراکز توسعه و ارزیابی ASSESSMENT & DEVELOPMENT CENTER) در دستگاه های دولتی با هدف اندازه گیری و سنجش توانمندی افراد شایسته، ارائه بازخورد به ایشان و دستگاه ها و طراحی برنامه های آموزشی و بهبود و توسعه برای ایشان می باشد. به همین منظور در این مقاله ضمن بررسی تاریخچه، ادبیات، موضوع، جایگاه و مراحل رشد مراکز ارزیابی در دنیا، به بررسی وضعیت مراکز ارزیابی موجود در داخل کشور (فعال در بخش دولتی و غیر دولتی) پرداخته و مدل مناسب برای ایجاد مراکز ارزیابی و توسعه مدیران بخش دولتی ارائه می شود.