فریبرز جولای - دانشیار دانشکده مهندسی صنایع ، دانشکده مهندسی صنایع، دانشگاه تهران
محمد آذری خجسته - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی صنایع، دانشکده مهندسی صنایع، دانشگاه ص
کامران کیانفر - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی صنایع، دانشکده مهندسی صنایع، دانشگاه ص

در سال های اخیر، مدل های زیادی برای مدیریت زنجیره ی تامین توسعه داده شده اند. این مطالعه روی کارایی زنجیره ی تامین با توجه به اتحادهای گوناگون ما بین شرکاء ، تمرکز دارد. در این مقاله یک متدولوژی برای بهبود عملکرد تعدادی زنجیره ی تامین در قالب اتحادهای مختلف ارائه شده است. در این متدولوژی زنجیره ی تامین در دو سطح مورد توجه قرار گرفته است. در سطح خرد، ارتباط بین شرکاء مختلف زنجیره های تامین در قالب اتحادهای مختلف مدل می گردد. در سطح کلان، ارتباط بین عملکرد زنجیره های تامین با توجه به اتحاد بین شرکاء هر زنجیره ی تامین با شرکاء زنجیره ی تامین دیگر در سطح خرد، مدل می شود. برای ایجاد رابطه بین اتحاد در سطح خرد و اتحاد در سطح کلان از تکنیک ANP استفاده می شود. مسئله ی چند هدفه ی حاصل، با استفاده از یک رویکرد فازی و تعریف توابع مطلوبیت برای هر کدام از اهداف، به یک مسئله ی برنامه ریزی خطی تبدیل می شود. سپس، مدل خطی حاصل با استفاده از نرم افزارهای مخصوص حل مسائل برنامه ریزی ریاضی حل می شود. نتایج حاصل از حل مساله نشان می دهد که زنجیره های تامینی که بین شرکاء آن ها تعامل مثبت بیشتری وجود دارند، در سطح بالاتری به اهدافشان دست می یابند و هر چقدر ارتباطات میان زنجیره ها ی تامین در جهت همکاری با هم باشد، هدف نهایی مجموعه بهتر برآورده خواهد شد.

زنجیره ی تامین ، بهبود عملکرد ، رویکرد فازی ، متدولوژی