سنجر سلاجقه - استادیار و مدیر گروه دکتری ، مدیریت دولتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان،
حوریه نظریان - کارشناس ارشد ، مدیریت دولتی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرمان.

همانطور که پارادایم های یادگیری سازمانی و مدیریت علمی در دو دهه گذشته رایج شده بود ، اکنون پارادایم هوش سازمانی رایج شده و در حال توسعه است. چرا که فکر ، دان و خرد در دنیای کنونی به عنوان منبع اصلی تولید و عرضه خدمات تلقی می شود .بنابر این منابع انسانی هوشمند پی نیازهای حیاتی و اساسی در اجرای سیاست ها و راهکارهایی چون سیستم مدیریت کیفیت فراگیر می باشند. امروزه اکثر سازمان ها و افراد ، هوش را مزیتی رقابتی و قابلیتی استراتشیک می دانند.سازمان ها و مدیرانی که ارزش استراتشیک هوش را درک کنند ، می توانند از آن ، جهت ایجاد مزیت رقابتی ، توسعه و ارتقاء سطح کیفی محصول و خدمت در جهت جلب رضایت مشتری ، افزای کارایی و اثربخشی )بهره وری و پیشبرد اهداف و راهبردهای مدیریتی همچون مدیریت کیفیت فراگیر و بهبود مستمر استفاده کنند و لذا در این مقاله سعی شده است تا با تشریح ابعاد و قابلیت های هوش سازمانی به ضرورت ارتباط آن با مدیریت کیفیت فراگیر پرداخته شود.

هوش سازمانی، کیفیت، مدیریت کیفیت فراگیر