ارزیابی تحمل به خشکی ارقام و لاین های جو با محدودیت آبی

این تحقیق طی سال زراعی 83-1382 با شر کت ٢١٤ لاین و رقم (با احتساب دو شاهد)، بصورت مشاهده ای و بدون تکرار در ٣ ایستگاه تحقیقاتی(بیرجند، ورامین و اصفهان ) تحت شرایط تنش خشکی آخر فصل اجرا گردید . با توجه به صفات تاریخ گلدهی ، ارتفاع بوته ، طول پدانکل، تاریخ رسیدن ، وزن هزار دانه و عمل کرد دانه در ٣ ایستگاه و با استفاده از روش آماری غیر پار امتری، میانگین رتبه (R) و انحراف معیار رتبه (SDR) 74 لاین و رقم انتخاب و به آزمایش سال بعد هدایت شدند. در بین ارقام و لاین های مورد آزمایش لاین های شماره 69، 142، 32، 208، 207 و 209 به ترتیب با عملکردی برابر 6/797، 6/391، 6/170، 6/15، 5/823 و 5/569 تن در هکتار دارای بیشترین عملکرد دانه بوده ، که در بین این ٦ ژنوتیپ، لاین های شماره ٦٩ و ١٤٢ با دارا بودن کمترین مقدار میانگین رتبه (R) و انحراف استاندارد رتبه (SDR) جز ارقام و لاین های پایدار در این آزمایش بودند . ضرایب همبستگی ،رگرسیون گام به گام و تجزیه علیت صفات با عملکرد نشان داد که صفات وزن هزار دانه ، تعداد روز تا سنبله رفتن ، طول پدا نکل و تعداد دانه در سنبله بیشترین اثر را روی عمل کرد دانه دارند . وزن هزار دانه و زودرسی می توانند به عنوان صفات مهم و مؤثر بر عملکرد دانه در شرایط تنش خشکی آخر فصل مورد توجه قرار گیرند.

کلیدواژه ها:

جو ، تنش خشکی ، عملکرد دانه ، صفات مورفو -‐ فیزیولو ژیکی و تجزیه علیت