سیاب ممی پور - عضو هیات علمی دانشکدهی علوم اقتصادی، تهران، ایران
سپیده کریمی - کارشناسی ارشد مهندسی صنایع- مهندسی سیستم های اقتصادی اجتماعی، دانشگاه الغدیر، تبریز، ایران

بیکاری یکی از مشکلات اساسی اقتصاد در کشورهای جهان است. رشد اقتصادی یکی از راه حل های کاهش بیکاری است. با توجه به اهمیت رشد اقتصادی و این که در بسیاری از کشورها از رشد اقتصادی به عنوان شاخصی برای رکود یا رونق اقتصادی استفاده می شود، بررسی رابطه بین نرخ رشد اقتصادی و نرخ بیکاری میتواند حائز اهمیت باشد. تا زمانی که رشد اقتصادی مطلوب و مستمری وجود نداشته باشد نمیتوان انتظار داشت بیکاری در جامعه کاهش یابد و بالعکس با اشتغال بیشتر، رشد اقتصادی نیز تقویت خواهد شد. در اقتصاد، رابطه معکوس بین نرخ بیکاری و رشد اقتصادی تحت عنوان قانون اوکان بیان می شود. در این پژوهش سعی شده است با استفاده از روش حداقل مربعات معمولی برای داده های سری زمانی فصلی طی سالهای 1390-1376، رابطه بین بیکاری و رشد اقتصادی در چارچوب قانون اوکان در اقتصاد ایران به بوتهی آزمون گذاشته شود. بدینمنظور از سه حالت تبیین مدل برای بررسی قانون اوکان استفاده شده است که در همه ی حالات نتایج بدست آمده حاکی از برقراری قانون اوکان در اقتصاد ایران است.

رشد اقتصادی، بیکاری، قانون اوکان، روش حداقل مربعات معمولی، اقتصاد ایران