مجتبی جاویدنیا - دانشجوی دکتری مدیریت صنعتی دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران
امیر مهدی آبادی - کارشناس ارشد مدیریت صنعتی و مدرس دانشگاه دامغان
اصغر عطایی - کارشناس ارشد مدیریت صنعتی و مدرس دانشگاه دامغان

تحقیق حاضر به بررسی ریسک های انتقال تکنولوژی در صنایع ایران می پردازد. تحقیق به دید هدف از نوع کاربردی و از دید جمع آوری داده هایتحقیق از نوع همبستگی محسوب می شود. جامعه آماری تحقیق 60 نفر از مدیران بخش های مختلف بخش های صنعتی و نمونه آماری به شیوه یتصادفی و از طریق سرشماری کامل انتخاب شده اند. برای جمع آوری داده های تحقیق از پرسشنامه استاندارد بنت و همکاران (2004) که سه ریسکفنی، بازار و ریسک همکاری را برای بررسی ریسک های انتقال تکنولوژی مطرح می کنند بهره گرفته شده است. برای بررسی روایی پرسشنامه از تحلیل عاملی اکتشافی با شاخص KMO برابر 0.71 و آزمون بازتلت برابر 0.000 استفاده شد که در هر دو مورد روایی مورد تایید قرار گرفت. همچنین برای تایید پایایی پرسشنامه از آلفای کرونباخ بهره گرفته شد که بر طبق آن پایایی پرسشنامه نیز مورد تایید قرار گرفته است. نتایج تحلیل عاملی تاییدی نشان از برازش تقریبا خوب مدل دارد درحالیکه عدم همبستگی معنی دار بین ریسک فنی با ریسک همکاری و همچنین ریسک بازار با ریسک همکاری را نشان می دهد. همچنین نتایج تحلیل رگرسیون چندگانه به روش گام به گام نشان داد که ریسک همکاری هیچ سهمی را در بین ریسک های انتقال تکنولوژی در ایران ندارد و بنابراین از مدل حذف شد. نتایج آزمون فریدمن نیز که به اولویت بندی مولفه های ریسک در بحث انتقال تکنولوژی در ایران اشاره دارد نشان داد که ریسک بازار با 1.58 بالاترین اولویت و ریسک همکاری با 2.24 پایین ترین اولویت را دارا می باشد.

ریسک فنی، ریسک بازار، ریسک همکاری، انتقال تکنولوژی، مدل یابی معادلات ساختاری