علی قنبری - دانشجوی دکتری فلسفه تعلیم و تربیت ،دانشگاه پیام نور مرکز تهران( )
محمدرضا سرمدی - استاد فلسفه تعلیم و تربیت ،عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور مرکزی،ایران :تهران

نقش اخلاق وتربیت ا خلاقی در زندگی آدمی،ازجمله ی مواردی است که به دلیل اهمیت بسیار، پیشینه ای به طول تاریخ اندیشه بشری داشته و از بامداد حیات انسان مورد توجه بوده است . در میان فلاسفه بزرگ، افلاطون به عنوان بزرگ ترین فیلسوف دوران باستان وفارابی مبدع و پدر فلسفه اسلامی کسانی هستند که به این فرایند مهم به گونه ای جامع و کامل نگریسته اند، لذا ضروری است که افکار و اندیشه های این بزرگان همواره مورد توجه دست اندر کاران نظام تربیتی قرار گیرد . در این راستا پژوهش حاضربه بررسی و مقایسه اخلاق و تربیت اخلاقی از منظرآنان پرداخته است. اخلاق و تربیت اخلاقی در نزد فارابی به طور کامل رنگ خدایی داشته و فارابی باالهام از مبانی راستین دین مبین اسلام، انسان را از خدا می داند و دراوج تربیت اخلاقی دوباره وی را به خداوند می رساند.در حالی که در فلسفه اخلاقی افلاطون، و به طور کلی فلسفه یونان قدیم، اخلاق بیشتر جنبه انسانی دارد و وجهه انسانی و اجتماعی به خود گرفته است . در این پژوهش ضمن بررسی دیدگاه این دو فیلسوف درحوزه اخلاق وتربیت اخلاقی ، وجوه اشتراک و افتراق میان این دو دیدگاه مورد بررسی و مقایسه قرار گرفت .

اخلاق ،تربیت اخلاقی ،فارابی ،افلاطون ،اشتراک،افتراق