سجاد بهربر - کارشناس ارشد مهندسی هسته ای، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی تهران، ایران
سیما رستایش - کارشناس ارشد مهندسی هسته ای، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی تهران، ایران
کامران سپانلو - دکترای مهندسی هسته ای، هیات علمی پژوهشگاه علوم و فنون هسته ای، سازمان انرژی اتمی ایران

بکارگیری درس های ایمنی، مدیریتی و ریشه یابی حادثه فوکوشیما نه تنها بایستی وقوع یک حادثه فوکوشیمای دیگر را مانع شود بلکه بایستی مانع وقوع هرحادثه دیگر در نیروگاه های هسته ای در جهان گردد. چرا که در دنیای بهم پیوسته کنونی وقوع یک حادثه در هر نقطه از جهان همه جهان را تحت تاثیر قرار می دهد و لذا ایمنی هسته ای و مدیریت ریسک رویدادها و حوادث بالقوه مخاطره زا هسته ای، فراتر از محدوده مرزهای کشورها رفته و به یک امر جهانی تبدیل شده است. مدیریت ریسک، یک امر مهم و ضروری است که تصمیم گیری ها را بر اساس میزان خطرهای احتمالی انجام می دهد. این سیستم مدیریت به شناسایی، ارزیابی و کنترل ریسک اطلاق می شود که شامل بکار گیری روش های ارزیابی احتمالاتی ایمنی در کنار روش های متداول غیر احتمالاتی در شناسایی مخاطرات و تعیین پی آمدها می باشد. لذا با توجه به ارزیابی توالی رویداد های منجر به حادثه و عملکرد مدیریت بحران انجام شده حین آن در حادثه فوکوشیما، تجربیات و درس های فراوانی از جهت مدیریت ریسک نیروگاه های هسته ای برای بهره برداران و نظام های ایمنی هسته ای در سطح بین المللی حاصل شده است که در این مقاله به آموخته های مهم مدیریتی ریسک از لزوم جستجوی اطلاعات جدید راجع به مخاطرات تا لزوم بکارگیری مفاهیم جدید ریسک در ضوابط و مقررات ایمنی هسته ای با تحلیل کلیه شرایط حادثه فوکوشیما به صورت بیان توصیه ها و یافته های کاربردی در این حیطه حساس پرداخته شده است.

مدیریت ریسک، نیروگاه های هسته ای، حادثه فوکوشیما دایچی ژاپن