علی قدیمی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت گرایش تولید و عملیات دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز
سلیمان ایرانزاده - دکتری مدیریت استاد و عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز
جابر فیروزی - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت گرایش مالی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تبریز

مهندسی مجدد به معنی بازاندیشی بنیادی و طراحی مجدد ریشه ای فرایندها به منظور دستیابی به بهبود چشمگیر در معیارهای مهم عملکرد از قبیل هزینه، کیفیت، سرعت و خدمت است. این مفهوم توسط مایکل همر در سال 1990 معرفی گردد و مورد استقبال تمامی مدیران در سراسر دنیا قرار گرفت. این رهیافت نوین بهبودهای چشمگیری را در معیارهای عملکردی سازمانها نوید می داد اما در عمل، پیاده سازی آن با مشکلات متعدد رو به رو گردید و حدود 70 درصد پروژه های مهندسی مجدد بدون دستیابی به نتایج مورد انتظار، با شکست مواجه شدند. توانمندسازی روش نوینی برای بقای سازمانهای پیشرو در محیط رقابتی است به منظور بالاتر بودن کیفیت و کمیت خدمات ارائه شده در سازمانهای اجرایی، ابعاد ساختاری آنها از عواملی است که می تواند در توانمندسازی کارکنانشان موثر واقع شد. در پژوهش ضمن بیان تعاریف و فرایندهای مختلف از مهندسی مجدد و ساختار سازمانهای توانمند مدل متناسب بازمهندسی ساختار سازمانی با ساختار توانمند تشریح داده شده است.

مهندسی مجدد؛ توانمندسازی، ساختارهای توانمند، ابعاد مهندسی مجدد